Το δεύτερο Σαββατοκύριακο του Μαΐου κάναμε μια εκδρομή στον Ανατολικό Πάρνωνα. Φύγαμε πρωί από τη Νίκαια και, αφού πήραμε πολλούς φίλους μας από το μετρό Αιγάλεω, συνεχίσαμε για Κόρινθο-Τρίπολη. Κάναμε την καθιερωμένη μικρή στάση στο Σπαθοβούνι και ύστερα πήραμε τον δρόμο για Άργος  και Άστρος. Περάσαμε το Άργος με το όμορφο κάστρο του, τη Λάρισα, συνεχίσαμε για  το Άστρος και φτάσαμε στον Τυρό.

Εδώ μας περίμεναν οι φίλοι μας από τον τοπικό σύλλογο, για να μας οδηγήσουν στα μονοπάτια της περιοχής τους. Κάναμε δυο πεζοπορίες των 2 και 5  ωρών, που ξεκίνησαν από τα Σαπουνακαίικα.

Η πρώτη  με κατεύθυνση προς το Καστράκι, αφού πέρασε από τους μύλους, κατέληξε στην παραλία του Τυρού για μπάνιο και φαγητό.

Η δεύτερη, μεγαλύτερης διάρκειας, είχε κατεύθυνση προς το χωριό Μέλανα. Ξεκινήσαμε με μια ήπια ανηφόρα και φτάσαμε στην εκκλησία της Παναγιάς  πάνω από το χωριό, όπου καθίσαμε, δροσιστήκαμε  με το κρύο νερό και ξεκουραστήκαμε. Ύστερα πήραμε το παλιό πέτρινο μονοπάτι για Πραματευτή. Περπατήσαμε αρκετή ώρα με ζέστη και τελικά φτάσαμε στο εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία και από εκεί κατηφορίσαμε για την Πραματευτή.

Η  εξαιρετική θέα σε όλη τη διαδρομή  της γύρω περιοχής αλλά και  της θάλασσας μέχρι και τις Σπέτσες και τη Σπετσοπούλα  μας αποζημίωσε. Ιδιαίτερα ο ειδυλλιακός όρμος της Σαμπατικής, στη νότια πλευρά μικρής χερσονήσου. Με πεντακάθαρα νερά και πανέμορφο φυσικό περιβάλλον είναι ίσως η πιο ωραία παραλία της Αρκαδίας. Στη βόρεια πλευρά είναι ο οικισμός Λιβάδι με μεγάλη, επίσης ωραία παραλία.

Η Σαμπατική και το Λιβάδι είναι παλιοί ψαράδικοι οικισμοί και κατοικούνται κύρια από τους κατοίκους του κοντινού χωριού Πραματευτή. Η παραλία της Σαμπατικής με το γραφικό λιμανάκι και τον όμορφο μικρό οικισμό της αποτελεί πόλο έλξης πολλών παραθεριστών το καλοκαίρι. Στην παραλία βρίσκεται το εκκλησάκι της Παναγίας, ενώ στον όρμο δένουν πολλές ψαρόβαρκες. Συνηθισμένη και γραφική εικόνα αποτελούν τα απλωμένα από τους ψαράδες δίχτυα κατά μήκος της παραλίας. Απέναντι βρίσκεται η μικρότερη παραλία του Θεόπεφτου. Από την άλλη πλευρά του λόφου, η παραλία του Λιβαδιού συνεχίζεται προς τα βόρεια μέχρι να σμίξει με την πλαγιά, όπου υπάρχει μικρή παραλία εκπληκτικής ομορφιάς με βράχους μέσα στη θάλασσα. Πιο πάνω στις πλαγιές των βουνών διακρίνονται τα χωριά Μέλανα και Πραματευτή. Η φύση είναι μαγευτική. Το καλοκαίρι εδώ η κίνηση είναι ζωηρή. Στην περιοχή υπάρχουν ενοικιαζόμενα δωμάτια και ταβέρνες με καλό ψάρι. Φθάνοντας στη Σαμπατική εγκατασταθήκαμε στα δυο μικρά ξενοδοχεία όπου λίγο πιο πριν είχαν έλθει και οι υπόλοιποι πεζοπόροι. Κάναμε ένα μπανάκι στη θάλασσα να δροσιστούμε , φάγαμε στα ταβερνάκια και πήγαμε για ξεκούραση. Το απογευματάκι κάναμε μια βόλτα στο Λεωνίδιο, που βρίσκεται στην εύφορη μικρή κοιλάδα του Δαφνώνα, χωμένο μέσα στους θεόρατους κοκκινόβραχους, όπου τα τελευταία χρόνια γίνονται αναρριχήσεις. Εδώ οι κάτοικοι μιλούν και την Τσακώνικη διάλεκτο, που είναι υπόλειμμα της δωρικής γλώσσας. ενώ ο πυρρίχιος χορός τους, Τσακώνικος, έχει δωρική προέλευση. Η Τσακωνιά ανέπτυξε δικό της πολιτισμό. Ακόμα και σήμερα μπορεί ο επισκέπτης να θαυμάσει την αρχιτεκτονική στα αρχοντόσπιτα του Λεωνιδίου. Ο Λάκκος και η Πλάκα είναι οι πεντακάθαρες παραλίες της περιοχής με το χαρακτηριστικό βότσαλο. Δεν αντέξαμε όμως για πολύ τη ζέστη που είχε τη μέρα εκείνη και πήγαμε μια βόλτα στην παραλία της Πλάκας και επιστρέψαμε στη Σαμπαντική σχετικά νωρίς. Κάποιοι από εμάς διανυκτέρευσαν στην παραλία, δίπλα στο κύμα και κοιμήθηκαν κάτω από τα άστρα. Την άλλη μέρα, μετά το πλούσιο πρωινό, επισκεφτήκαμε το παραδοσιακό χωριό Κοσμάς. Ο Κοσμάς είναι από τα ομορφότερα χωριά της Πελοποννήσου. Το χωριό είναι χτισμένο στις νοτιοανατολικές παρυφές του Πάρνωνα σε υψόμετρο 1.150 μ. σε καταπράσινο και πανέμορφο τοπίο, με υπέροχα ελατοδάση. Παντού άφθονα νερά, πηγές και ρεματιές, μια παρθένα φύση σε όλο της το μεγαλείο. Η διαδρομή από το Λεωνίδιο είναι συναρπαστική. Ο δρόμος διασχίζει πρώτα το επιβλητικό φαράγγι του ποταμού Δαφνώνα, όπου υπάρχει και το μοναστήρι της Παναγιάς της Έλωνας και στη συνέχεια ανεβαίνει στον Πάρνωνα και μπαίνει σε ένα πανέμορφο ελατόδασος. Η κεντρική πλατεία του χωριού, σκεπασμένη με θεόρατα πλατάνια, με γραφικά καφενεία και ταβέρνες και με μαγευτική θέα, είναι πανέμορφη.

Στο κέντρο της  δεσπόζει η ωραία εκκλησία των Αγίων Αναργύρων. Πίσω από το ιερό της εκκλησίας τρεις όμορφες κρήνες χύνουν αδιάκοπα τα νερά τους. Τα σπίτια του χωριού είναι πετρόκτιστα και ακολουθούν την τοπική παραδοσιακή αρχιτεκτονική. Το χωριό έχει θέα στον Αργοσαρωνικό κόλπο και, όταν ο ορίζοντας είναι καθαρός, φαίνονται τα νησιά Σπέτσες και Ύδρα. Οι ταβέρνες του προσφέρουν καλό φαγητό και νόστιμα ψητά. Στα καφενεία μπορεί κανείς να δοκιμάσει  θαυμάσια γλυκά, όπως γαλακτομπούρεκο, μελομακάρονα και κουραμπιέδες.  

Οι τουρίστες παρέμειναν για να απολαύσουν το χωριό, ενώ οι υπόλοιποι πεζοπόρησαν στο αρχαίο μονοπάτι που συνδέει τον Κοσμά με το μοναστήρι της Έλωνος. Μετά από δύο - τρεις ώρες έφτασαν στο μοναστήρι, που είναι σκαρφαλωμένο ψηλά στον κοκκινόβραχο του Πάρνωνα. Ο ναός της μονής χρονολογείται από το 1809, πληροφορία που παρέχεται από επιγραφή στην κεντρική του είσοδο. Χτίστηκε επάνω στα θεμέλια του προηγούμενου κατεστραμμένου ναού και έχει μεγαλύτερο μέγεθος από τον προηγούμενο. Διαθέτει ένα σκαλιστό τέμπλο από ξύλο καρυδιάς. Πάνω σε αυτό είναι ζωγραφισμένες παραστάσεις από την Παλαιά και την Καινή Διαθήκη, έργα σημαντικών καλλιτεχνών, όπως προκύπτει και από τις ενθυμήσεις που υπάρχουν πάνω σε αυτές. Το κωδωνοστάσιο του ναού κατασκευάστηκε το 1831. Πρόσφατα το 2006 η εικόνα της Παναγίας εκλάπη,  για να βρεθεί ένα μήνα αργότερα και ο δράστης να τιμωρηθεί.

Στο προαύλιο της  μονής δροσιστήκαμε  και μια ομάδα συνέχισε μέσα στο φαράγγι του Δαφνώνα, κάτω από την πυκνή σκιά των πλατανιών. Στη συνέχεια όλοι μαζί φτάσαμε στην παραλία του Τυρού για μπάνιο και φαγητό. Αργά το απόγευμα ξεκινήσαμε για την επιστροφή μας με μια ενδιάμεση στάση στο Σπαθοβούνι.

Γυρίσαμε κατά τις 10 στη Νίκαια ικανοποιημένοι από το πλούσιο διήμερο στα χωριά του Πάρνωνα, με την ευχή να ξαναβρεθούμε εκεί κάτω, για να κάνουμε με μεγαλύτερη άνεση την περιήγησή μας στα μέρη που μας εντυπωσίασαν περισσότερο.  

 

 

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
•