- Λεπτομέρειες
- Τελευταία ενημέρωση : 21 Απριλίου 2011 21 Απριλίου 2011
Ήταν το 1913 όταν n γn τραντάχτηκε από κατολισθήσεις. Φράξανε οι βράχοι τον Ποταμό Kράθn που έτρεχε στο ξέφωτο, θάφτnκε ένα ολόκλnρο χωριό, n Σύλβαινα, και το μισό γειτονικό, ο Τσιβλός, που σήμερα μετράει λίγα μόλις σπίτια, και γεννήθηκε απρόσμενα n λίμνη. Τη συναντάμε μερικά χιλιόμετρα πριν την Περιστέρα.
Η Μαυρολίμνη, όπως την έλεγαν οι παλαιότεροι λόγω των σκούρων αποχρώσεων των νερών της, περιβάλλεται από ένα εντυπωσιακό δάσος, το οποίο ανηφορίζει μέχρι τις κορυφές των γύρω βουνών. Oι ερασιτέχνες ψαράδες που δοκιμάζουν την τύχη τους καθισμένοι κάτω από δέντρα είναι από τις ξεχωριστές εικόνες της λίμνης. Αν επίσης σας γοήτευε από μικρούς η εικόνα των ινδιάνικων κανό να γλιστρούν στα νερά των λιμνών, τότε πάλι εδώ είναι ο ιδανικός τόπος να κάνετε τα πρώτα βήματα σε αυτό το σπορ, καθώς η λίμνη είναι ήρεμη και πολύ μικρή. Επιπλέον, το αυτοκίνητο φτάνει πολύ κοντά στην όχθη και μπορεί κανείς με ευκολία να μεταφέρει το κανό.
Τη λίμνη αυτή επισκέφτηκαν 140 άτομα με το Φυσιολάτρη, με τρία πούλμαν, το Σάββατο 9 Απριλίου. Κάναμε το γύρο της λίμνης και στη συνέχεια μια μεγάλη ομάδα , 90 από αυτούς περπατήσαμε μια ωραία διαδρομή μέσα στα πεύκα κατά μήκος του ποταμού Κράθη και φτάσαμε στην Περιστέρα.
Κουρασμένοι από τη πορεία των τεσσάρων ωρών καθίσαμε να ξεκουραστούμε και να γευματίσουμε στις δυο ταβέρνες του χωριού όπου σερβίρουν ψητές πέστροφες , φασολάδα, σπιτικές πίτες και καλό κρασί. Εκεί συναντήσαμε και τους υπόλοιπους ,που είχαν έλθει με το πούλμαν αφού είχαν επισκεφτεί τη Ζαρούχλα. Και τα δυο χωριά είναι ιστορικά κεφαλοχώρια του Χελμού με ιδιαιτερότητά τους τα πέτρινα πυργόσπιτα -διασώθηκαν μερικά από την εισβολή των νεοπλουτίστικων σπιτιών σε σχήμα και χρώμα «τούρτας». Είναι χωριά απλωμένα αραιά στις παρυφές της Νεραϊδορράχης με θέα προς τη Στύγα κοι τα 2.335 μέτρα της. Τα πέτρινα σπίτια με τις κεραμοσκεπές της Περιστέρας είναι σκαρφαλωμένα στην απέναντι πλαγιά, πνιγμένα στο πράσινο. Το χωριό διαθέτει ταβέρνες, ξενώνα και ενοικιαζόμενα δωμάτια. Από εδώ όσοι έχουν ορειβατικές ικανότητες μπορούν να ανεβούν μετά από δύο ώρες πεζοπορία στην κοιλάδα της Στύγας με τους υπέροχους καταρράκτες. Εδώ στα Αροάνια όρη τοποθετείται η ομώνυμη, γνωστή από την αρχαιότητα, πηγή, στο όνομα της οποίας οι θεοί έπαιρναν τον μεγαλύτερο και φοβερότερο όρκο. Αυτό όμως που της εξασφάλισε τη διασημότητα στην Ιστορία, είναι ότι εκεί βάπτισε η Θέτις το γιό της Αχιλλέα καθιστώντας τον άτρωτο. Στα πόδια των βράχων της Νεραϊδορράχης σχηματίζεται μια σκοτεινή σπηλιά που ολοκληρώνει το απόκοσμο τοπίο. Τέλεια πύλη του Άδη.
Στο ιερό τοπίο δε φυτρώνει τίποτα. Για να έχει χώρο να απλωθεί ο μυστικισμός που σε διαπερνά όπως η υγρασία. Άλλες εικόνες του Χελμού προβάλλουν όσο προχωρούμε και γνωρίζουμε την ομορφιά του. Στον κεντρικό δρόμο προς Ζαρούχλα, στην ποδιά του Σόλου και της Περιστέρας, σε μια διασταύρωση στο δεξί μας χέρι με ένδειξη Λυκιάνικα, ο χωματόδρομος περνάει ένα μικρό γεφύρι. Εδώ αναβλύζουν νεραϊδοϊστορίες, καθώς ο γνώριμος θόρυβος του τρεχούμενου νερού οδηγεί σ' ένα μικρό ονειρεμένο μονοπάτι. Μέσα από την πυκνή βλάστηση κατεβαίνει το νερό, που βρίσκει σκάλωμα στα βράχια και σχηματίζει μικρό καταρράκτη που ενώνεται κατεβαίνοντας με τον Κράθη ποταμό. Το φθινόπωρο ο χώρος γεμίζει χρώματα και στολίδια από διάφορα είδη μανιταριών που τρέφονται στις σκιές της βλάστησης από την έντονη υγρασία. Το χειμώνα τα χρώματα ξεθωριάζουν και ξαναφαίνονται με τη νέα ζωή της άνοιξης.
Το Σόλο, μικρό και έρημο, με δυο τρία παλιά σπίτια να λένε τις ιστορίες του και το φιδωτό χωματόδρομο να οδηγεί στην πασίγνωστη βρύση της Γκόλφως. Η Γκόλφω ήταν μια φτωχή βοσκοπούλα αυτή και πήγαινε τα πρόβατα να ξεδιψάσουν στη βρύση που αντλούσε τα νερά της από τα χώματα του Χελμού. Εκεί συνάντησε το μεγάλο έρωτα, τον πλούσιο Τάσο. Έπεσε η δική του οικογένεια και όλο το χωριό να τους χωρίσει. Εκείνη έριξε πίσω της βαριά κατάρα για όλους και χάθηκε μέσα στο βουνό απελπισμένη. Έτρεξε πίσω της ο Τάσος, αλλά ήταν αργά. Τη βρήκε τσακισμένη στα βράχια.
Με την ανάμνηση της Γκόλφως και του Τάσου και με τη θέα του χιονισμένου Χελμού ζωντανή στα μάτια μας αποχαιρετίσαμε το γραφικό χωριό της Περιστέρας καθώς και τα γειτονικά του χωριά και πήραμε το δρόμο του γυρισμού...
{gallery}tsivlou11{/gallery}
Λίμνη Τσιβλού
Ήταν το 1913 όταν n γn τραντάχτηκε από κατολισθήσεις. Φράξανε οι βράχοι τον Ποταμό Kράθn που έτρεχε στο ξέφωτο, θάφτnκε ένα ολόκλnρο χωριό, n Σύλβαινα, και το μισό γειτονικό, ο Τσιβλός, που σήμερα μετράει λίγα μόλις σπίτια, και γεννήθηκε απρόσμενα n λίμνη. Τη συναντάμε μερικά χιλιόμετρα πριν την Περιστέρα.
Η Μαυρολίμνη, όπως την έλεγαν οι παλαιότεροι λόγω των σκούρων αποχρώσεων των νερών της, περιβάλλεται από ένα εντυπωσιακό δάσος, το οποίο ανηφορίζει μέχρι τις κορυφές των γύρω βουνών. Oι ερασιτέχνες ψαράδες που δοκιμάζουν την τύχη τους καθισμένοι κάτω από δέντρα είναι από τις ξεχωριστές εικόνες της λίμνης. Αν επίσης σας γοήτευε από μικρούς η εικόνα των ινδιάνικων κανό να γλιστρούν στα νερά των λιμνών, τότε πάλι εδώ είναι ο ιδανικός τόπος να κάνετε τα πρώτα βήματα σε αυτό το σπορ, καθώς η λίμνη είναι ήρεμη και πολύ μικρή. Επιπλέον, το αυτοκίνητο φτάνει πολύ κοντά στην όχθη και μπορεί κανείς με ευκολία να μεταφέρει το κανό.
Τη λίμνη αυτή επισκέφτηκαν 140 άτομα με το Φυσιολάτρη, με τρία πούλμαν, το Σάββατο 9 Απριλίου. Κάναμε το γύρο της λίμνης και στη συνέχεια μια μεγάλη ομάδα , 90 από αυτούς περπατήσαμε μια
ωραία διαδρομή μέσα στα πεύκα κατά μήκος του ποταμού Κράθη και φτάσαμε στη Περιστέρα. Κουρασμένοι από τη πορεία των τεσσάρων ωρών καθίσαμε να ξεκουραστούμε και να γευματίσουμε στις δυο ταβέρνες του χωριού όπου σερβίρουν ψητές πέστροφες , φασολάδα, σπιτικές πίτες και καλό κρασί. Εκεί συναντήσαμε και τους υπόλοιπους ,που είχαν έλθει με το πούλμαν αφού είχαν επισκεφτεί τη Ζαρούχλα. Και τα δυο χωριά είναι ιστορικά κεφαλοχώρια του Χελμού με ιδιαιτερότητά τους τα πέτρινα πυργόσπιτα -διασώθηκαν μερικά από την εισβολή των νεοπλουτίστικων σπιτιών σε σχήμα και χρώμα «τούρτας». Είναι χωριά απλωμένα αραιά στις παρυφές της Νεραϊδορράχης με θέα προς τη Στύγα κοι τα 2.335 μέτρα της. Τα πέτρινα σπίτια με τις κεραμοσκεπές της Περιστέρας είναι σκαρφαλωμένα στην απέναντι πλαγιά, πνιγμένα στο πράσινο. Το χωριό διαθέτει ταβέρνες, ξενώνα και ενοικιαζόμενα δωμάτια. Από εδώ όσοι έχουν ορειβατικές ικανότητες μπορούν να ανεβούν μετά από δύο ώρες πεζοπορία στην κοιλάδα της Στύγας με τους υπέροχους καταρράκτες. Εδώ στα Αροάνια όρη τοποθετείται η ομώνυμη, γνωστή από την αρχαιότητα, πηγή, στο όνομα της οποίας οι θεοί έπαιρναν τον μεγαλύτερο και φοβερότερο όρκο. Αυτό όμως που της εξασφάλισε τη διασημότητα στην Ιστορία, είναι ότι εκεί βάπτισε η Θέτις το γιό της Αχιλλέα καθιστώντας τον άτρωτο. Στα πόδια των βράχων της Νεραϊδορράχης σχηματίζεται μια σκοτεινή σπηλιά που ολοκληρώνει το απόκοσμο τοπίο. Τέλεια πύλη του Άδη.
Στο ιερό τοπίο δε φυτρώνει τίποτα. Για να έχει χώρο να απλωθεί ο μυστικισμός που σε διαπερνά όπως η υγρασία. Άλλες εικόνες του Χελμού προβάλλουν όσο προχωρούμε και γνωρίζουμε την ομορφιά του. Στον κεντρικό δρόμο προς Ζαρούχλα, στην ποδιά του Σόλου και της Περιστέρας, σε μια διασταύρωση στο δεξί μας χέρι με ένδειξη Λυκιάνικα, ο χωματόδρομος περνάει ένα μικρό γεφύρι. Εδώ αναβλύζουν νεραϊδοϊστορίες, καθώς ο γνώριμος θόρυβος του τρεχούμενου νερού οδηγεί σ' ένα μικρό ονειρεμένο μονοπάτι. Μέσα από την πυκνή βλάστηση κατεβαίνει το νερό, που βρίσκει σκάλωμα στα βράχια και σχηματίζει μικρό καταρράκτη που ενώνεται κατεβαίνοντας με τον Κράθη ποταμό. Το φθινόπωρο ο χώρος γεμίζει χρώματα και στολίδια από διάφορα είδη μανιταριών που τρέφονται στις σκιές της βλάστησης από την έντονη υγρασία. Το χειμώνα τα χρώματα ξεθωριάζουν και ξαναφαίνονται με τη νέα ζωή της άνοιξης.
Το Σόλο, μικρό και έρημο, με δυο τρία παλιά σπίτια να λένε τις ιστορίες του και το φιδωτό χωματόδρομο να οδηγεί στην πασίγνωστη βρύση της Γκόλφως. Η Γκόλφω ήταν μια φτωχή βοσκοπούλα αυτή και πήγαινε τα πρόβατα να ξεδιψάσουν στη βρύση που αντλούσε τα νερά της από τα χώματα του Χελμού. Εκεί συνάντησε το μεγάλο έρωτα, τον πλούσιο Τάσο. Έπεσε η δική του οικογένεια και όλο το χωριό να τους χωρίσει. Εκείνη έριξε πίσω της βαριά κατάρα για όλους και χάθηκε μέσα στο βουνό απελπισμένη. Έτρεξε πίσω της ο Τάσος, αλλά ήταν αργά. Τη βρήκε τσακισμένη στα βράχια. Με την ανάμνηση της Γκόλφως και του Τάσου και με τη θέα του χιονισμένου Χελμού ζωντανή στα μάτια μας αποχαιρετίσαμε το γραφικό χωριό της Περιστέρας καθώς και τα γειτονικά του χωριά και πήραμε το δρόμο του γυρισμού...