Σάββατο μεσημεράκι ένα πούλμαν με 51 εκδρομείς του Φυσιολάτρη  ξεκίνησε για το λιμάνι της Πάτρας.Το πλοίο CRUISE EUROPA της MINOANLINES θα μας πήγαινε και θα μας έφερνε στην Ιταλία.Φθάσαμε στην Ανκόνα, Κυριακή, 2 Οκτωβρίου,  μετά από ένα ευχάριστο ταξίδι 22 ωρών και αμέσως φύγαμε για τη Ρώμη. Άριστο το οδικό δίκτυο της Ιταλίας, αλλά οι αποστάσεις μεγάλες και έτσι το πούλμαν μας έφερε στο ξενοδοχείο αργά το βράδυ, μετά από μια στάση καθ΄όδόν για τα απαραίτητα. Το πρωί της 3^ης μέρας του Οκτώβρη ξεκινήσαμε με το πούλμαν τη μεγάλη βόλτα μας στη Ρώμη, συντροφιά με την ξεναγό μας, κατηφορίζοντας προς τον Τίβερη, περνώντας από το Castel d’ Angelo ( το μαυσωλείο του Αδριανού ), τη γέφυρα του Βιττόριο Εμμανουέλε, την ομώνυμη λεωφόρο, τον λόφο του Καπιτωλίου με την περίφημη σκάλα-δημιούργημα του Μικελάντζελο, το Δημαρχείο. Κοντά στην αψίδα του Μεγάλου Κωνσταντίνου κατεβήκαμε και φτάσαμε με τα πόδια ως το Κολοσσαίο. Εκεί, παρέα με εκατοντάδες άλλους τουρίστες, ακούσαμε την ξενάγηση της ξεναγού μας, με τις αναφορές και στα άλλα μνημεία, τον λόφο του Παλατίνου, τα Παλάτια στο ύψωμα, το Circo Massimo, τη  μικρή αψίδα του Τίτου, ψηλά στο άνδηρο της Ειρήνης.

Ακολουθώντας τη Via Sacra επιστρέψαμε στο πούλμαν και, περνώντας από τον Ιππόδρομο, τις Θέρμες του Καρακάλλα, τον ναό του Ηρακλέους νικητή , την Piazza Venezia, με το το palazzo του 1455, στο μπαλκόνι του οποίου έκανε την εμφάνισή του ο Μουσσολίνι, με το μνημείο του Άγνωστου στρατιώτη, το Μέγαρο Bonaparte, το αμφιθέατρο του Μάρκελλου, τον λόφο Quirinale, τον πιο ψηλό από τους 7 της Ρώμης, με το Μέγαρο Εκθέσεων, ανηφορίσαμε προς την Piazza della Repubblica, τη Via Veneto, με τις δεντροστοιχίες και τα πολυτελή ξενοδοχεία της, περάσαμε από την τεράστια έκταση των Borghese, τον ζωολογικό κήπο και καταλήξαμε στην Piazza del Popolo με τον αιγυπτιακό οβελίσκο, έναν από τους 13 της πόλης, για ξεμούδιασμα, τουαλέτες, ένα καφεδάκι ή κάποιο σνακ. Κάναμε τη βόλτα μας στην περίφημη Via del Corso με τα πολυτελή καταστήματα και τα ωραία κτήρια και φύγαμε για το Βατικανό. Οι 32 φίλοι που είχαν επιλέξει να επισκεφθούν τα Μουσεία του Βατικανού ακολούθησαν την ξεναγό τους και θαύμασαν τους θησαυρούς που διαθέτει, πολλά γλυπτά, όπως το σύμπλεγμα του Λαοκόοντα και των παιδιών του, η Άρτεμη της Εφέσσου, πίνακες, τοιχοτάπητες, μικροαντικείμενα και ιδιαίτερα την Capella Sistina με τις περίφημες τοιχογραφίες της. Έμειναν απολαμβάνοντας τις συλλογές του Βατικανού περίπου ένα τρίωρο μέσα στα μουσεία και περνώντας έπειτα μέσα από τις κρύπτες του Αγ. Πέτρου έφτασαν στην τεράστια   βασιλική, το διαμάντι των Καθολικών, όπου στο μεταξύ είχαν ξεναγηθεί οι υπόλοιποι 30 περίπου. Το απόγευμα επιστρέψαμε πάλι στην Piazza del Popolo, περπατήσαμε ως την ανανεωμένη Piazza di Spagna, με τα διάσημα σκαλιά και το συντριβάνι, την Αγία Τριάδα dei Monti ψηλότερα, τη Via Condotti για τα ψώνια μας. Κάποιοι έφτασαν ως το Πάνθεον, τον κυκλικό ναό του 1^ου -2^ου π.Χ. αι., τον αφιερωμένο σε όλους τους θεούς, με το άνοιγμα στην οροφή του και τα ωραία φατνώματα. Επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο μας στο Τυρρηνικό πάρκο, για το δείπνο και κατά τις 9:30 βγήκαμε πάλι για να δούμε τη Ρώμη τη νύχτα. Κατευθυνθήκαμε προς τη Fontana di Trevi, η οποία ήταν γεμάτη τουρίστες εκείνη την ώρα, φωτογραφηθήκαμε κι εμείς και πήγαμε έπιτα στην Piazza Navona, όπου γίνονταν κάποια γυρίσματα και δεν μπορούσαμε να κυκλοφορήσουμε άνετα στην πλατεία. Η Ρώμη τη νύχτα πραγματικά εντυπωσιακή, καθώς όλα τα σημαντικά κτήρια ήταν φωταγωγημένα και οι πλατείες όλες με τα μνημεία τους μας έκαναν άλλη αίσθηση τώρα με τα βραδινά φώτα.

 Την 4^η μέρα αναχωρήσαμε για τη Σιένα και καθ’οδόν βλέπαμε και άλλα καλοδιατηρημένα μεσαιωνικά χωριά. Συνήθως τα χωριά αυτά είναι κτισμένα σε υψώματα, και στη Σιένα, για να εξυπηρετήσουν τους επισκέπτες, είχαν κυλιόμενες σκάλες που οδηγούσαν στην κεντρική πλατεία της. Επιβλητικός ο καθεδρικός ναός της Παναγίας, με το επιβλητικό μαρμάρινο δάπεδο, κατασκευή των ετών 1300 ως 1900, και από 50 περίπου διαφορετικούς καλλιτέχνες, με σκηνές από την Αγία Γραφή, αλλά και με αρχαίους Έλληνες φιλοσόφους, θεούς και Σίβυλλες, που προανήγγειλαν την έλευση του Χριστού. Τεράστια η πλατεία με τους τουρίστες να κάθονται κατά γης και να απολαμβάνουν τη λιακάδα. Η πλατεία λέγεται Campo και 2 φορές το χρόνο εδώ γίνεται η γιορτή του πάλιο, μεσαιωνικές μονομαχίες με άλογα, τις οποίες παρακολουθούν χιλιάδες επισκέπτες. Η πλατεία φαντάζει ακόμα μεγαλύτερη βγαίνοντας από τα στενά και γραφικά σοκάκια. Γίνεται ακόμα πιο εντυπωσιακή, αφού πλαισώνεται από ψηλά κτήρια, όπως το Palazzo publico, το οποίο επισκεφθήκαμε. Δοκιμάσαμε ντόπιες λιχουδιές, ψωνίσαμε ενθύμια, φωτογραφίσαμε και συναντηθήκαμε τη συμφωνημένη ώρα για την αναχώρησή μας. Φύγαμε εντυπωσιασμένοι και πήγαμε σ’ένα άλλο μεσαιωνικό χωριό, το Σαν Τζιμινιάνο, ονομαστό για τους πύργους του. Σήμερα σώζονται 13, ενώ στον 14^ο αιώνα υπήρχαν 70, ένας για κάθε εύπορη οικογένεια, ώστε να δηλώνεται έτσι η οικονομική ισχύς της. Ανηφορίσαμε ως το κέντρο της πόλης, την τριγωνική σχεδόν Piazza della Cisterna, με το πηγάδι του 1287 και τη γειτονική πλατεία του καθεδρικού ναού.

Στη συνέχεια της εκδρομής πήγαμε στο Μοντεκατίνι Terme , γνωστή λουτρόπολη στα περίχωρα της Φλωρεντίας. Εκεί θα φιλοξενούμασταν για τις 3 επόμενες νύχτες.

Όμορφη η λουτρόπολη, με πάρκο, μέσα στο οποίο υπάρχουν λουτρικές εγκαταστάσεις, με πλατείες, πεζόδρομους, φαρδιούς δρόμους με δεντροστοιχίες, αλλά και μικρούς με ήπια κυκλοφορία, παλιά κτήρια, πολυτελή ξενοδοχεία και καταστήματα και με το παλιό τμήμα της πόλης ψηλά στον λόφο, το  Montecatini Alto, όπου μπορεί κανείς να ανέβει με τελεφερίκ. Την 5^η μέρα, μετά το πρωινό, ξεκινήσαμε για τα Cinque Terre ( Πέντε Τόποι ) στην ιταλική Ριβιέρα . Αποτελούν το πρώτο προστατευόμενο Εθνικό Πάρκο, το οποίο μάλιστα έχει μπει στις λίστες της Unesco. Από το λιμάνι της Λα Σπέτσια πήραμε το τοπικό πλοιάριο και ακολουθώντας την ακτογραμμή είδαμε τα 5 χωριά-αετοφωλιές και επισκεφθήκαμε 2 από αυτά, το χωριό Vernazza και το Monterosso al Mare. Στο κουκλίστικο χωριό της Vernazza ανηφορίσαμε ως την Αγία Μαργαρίτα και το Κάστρο Doria, περπατήσαμε στα στενά σοκάκια, γευτήκαμε τα τοπικά εδέσματα, φάγαμε το παγωτάκι μας και μπαίνοντας ξανά στο πλοίο κατευθυνθήκαμε στο διπλανό χωριό, το μεγαλύτερο απ΄όλα και το πιο επίπεδο, το Monterosso. Η μέρα ήταν πολύ ζεστή και αρκετοί τουρίστες έκαναν μπάνιο στη μεγάλη αμουδερή παραλία με τις χαρακτηριστικές κίτρινες και μπλε ομπρέλες, ενώ το περπάτημα ήταν δύσκολο και συχνή η αναζήτηση σκιάς και δροσιάς. Γι΄αυτόν τον λόγο κινηθήκαμε περισσότερο στο παλιό τμήμα του Monterosso, ενώ στο σχετικά απομακρυσμένο νέο τμήμα δεν πλησίασαν παρά ελάχιστοι από εμάς. Το πιο κοντινό στη La Spezia είναι το Riomaggiore, από το οποίο ξεκινά το “μονοπάτι της αγάπης”  ως το άλλο χωριό, τη Manarola, το πιο παλιό από τα “ πολύχρωμα χωριά “. Το μόνο χωριό που δεν έχει άμεση πρόσβαση στη θάλασσα είναι η Corniglia και γι΄αυτό είναι ήσυχο και ελάχιστα τουριστικό. Όλα τα χωριά ήταν απομονωμένα λόγω του απρόσιτου εδάφους και τα τελευταία χρόνια ανοίχτηκαν δρόμοι, έγινε σιδηροδρομική σύνδεση και άρχισε να τα μαθαίνει ο κόσμος. Επιστρέψαμε στο λιμάνι της La Spezia, αφού κατεβήκαμε για λίγο στο Porto Venere, και πήγαμε, απόγευμα πια στην Πίζα. Πήγαμε με το γραφικό τρενάκι ως την “Πλατεία των Θαυμάτων”, όπου θαυμάσαμε τα μνημεία της αναπαλαιωμένα,  το Ντουόμο, από λευκό μάρμαρο της Carrara, το Βαπτιστήριο, το Κοιμητήριο και φυσικά τον περίφημο κεκλιμένο Πύργο της. Δυστυχώς βρήκαμε όλα τα μνημεία κλειστά, επειδή ήταν προχωρημένη η ώρα κι έτσι δεν μπορέσαμε να δούμε το εσωτερικό κανενός από αυτά. Περπατήσαμε στον λίγο χρόνο που είχαμε στη διάθεσή μας ως την πλατεία των Ιπποτών με τα Palazzi Carovana, Reale και των Μεδίκων, των αρχόντων της Φλωρεντίας, οι οποίοι κατέλαβαν την πόλη στα 1400. Βγάλαμε αρκετές φωτογραφίες, αποχαιρετίσαμε την πόλη του Γαλιλαίου, πήραμε το τρενάκι και φτάσαμε και πάλι στο πούλμαν μας.

Την 6^η μέρα, μετά το πρωινό, πήγαμε στην ωραιότερη μεσαιωνική πόλη της Τοσκάνης, τη Φλωρεντία. Περάσαμε από την εκκλησία του Τιμίου Σταυρού, όπου είναι θαμμένος ο Dante και άλλες προσωπικότητες του Μεσαίωνα, και φτάσαμε περπατώντας ως τη μεγάλη πλατεία με την κρήνη του κολοσσιαίου Ποσειδώνα και τα σύγχρονα έργα του Βέλγου καλλιτέχνη Γιαν Φαμπρ, μια τεράστια χελώνα με τη μορφή του ίδιου του γλύπτη πάνω της και μια μικρότερη ανδρική μορφή, προσωρινά εκθέματα . Αντίγραφα περιώνυμων έργων του Μεσαίωνα κοσμούν τη Loggia della Signoria, τη στοά μπροστά από το Palazzo Vecchio, όπως ο Δαυίδ του Μικελάντζελο, το σύμπλεγμα του Ηρακλή και του Κάκου, ο Περσέας του Τσελίνι, η Αρπαγή των Σαβίνων κ.ά.  Στην Piazza della Repubblica, από τις κεντρικότερες της πόλης, είδαμε την αψίδα Arcone και τα ιστορικά καφέ Gilli και Paszkowski, όπου καθίσαμε για έναν καφέ ή κάποιο γλυκάκι.

Το ένα μνημείο καλύτερο από το άλλο! Αγάλματα απίστευτης τέχνης από τους μεγαλύτερους καλλιτέχνες της εποχής, όπως ο Δαυίδ, η αρπαγή των Σαβίνων κ.λ.π. Τα κτήρια, όπως το Ντουόμο, Santa Maria del Fiore, το Βαπτιστήριο, του Αγ. Ιωάννη, η πιάτσα ντε λα Σινιορία,το Παλάτσο Βέκκιο ( Δημαρχείο σήμερα ), το Πόντε Βέκκιο στον Άρνο ποταμό, με τα κοσμηματοπωλεία, εκεί που κάποτε υπήρχαν βυρσοδεψεία, κρεοπωλεία και ιχθυοπωλεία, μέχρι το 1593, οπότε απομακρύνθηκαν, η Galleria degli Uffizi, η αγορά του Κάπρου. Πιάσαμε κι εμείς τη μουσούδα του, για καλή τύχη, και φωτογραφηθήκαμε μαζί του. Φάγαμε ωραίο ιταλικό παγωτό, αγοράσαμε τις σοκολάτες μας, κάναμε ψώνια στις επώνυμες μπουτίκ, περπατήσαμε όσο μπορούσαμε, θαυμάσαμε και  τα “ζωντανά αγάλματα”, που στέκονταν στους δρόμους. Με τη βοήθεια του ξεναγού μας μέσα στην Πινακοθήκη καταφέραμε να δούμε τα πιο αντιπροσωπευτικά εκθέματα, που καλύπτουν την περίοδο από τον 13^ο ως τον 18^ο αιώνα και συνθέτουν μία από τις σημαντικότερες συλλογές αναγεννησιακής τέχνης. Θαυμάσαμε έργα όπως οι πίνακες του Botticelli (“ Άνοιξη” και ”Η γέννηση της Αφροδίτης” ), του Rafaello, του Caravaggio, Tiziano, Veronese, Leonardo da Vinci και πολλών άλλων Ιταλών κυρίως ζωγράφων. Φυσικά είχαμε την ευκαιρία να ανακαλύψουμε στις αίθουσες της Πινακοθήκης και έργα Ελλήνων και Ρωμαίων γλυπτών.

Επιστρέψαμε το βράδυ στο ξενοδοχείο μας ταλαιπωρημένοι αλλά ικανοποιημένοι, μετά από τόσα πράγματα που είδαμε. Δειπνήσαμε και πήγαμε για ξεκούραση. Το πρωί της 7^ης μέρας πήραμε τον δρόμο της επιστροφής, αλλά περάσαμε από μία ακόμα μεσαιωνική πόλη, τη Λούκα. Γραφική, επίπεδη και καλοδιατηρημένη. Είναι ακριβώς γνωστή για τα ιδιαίτερα καλοδιατηρημένα αναγεννησιακά της τείχη. Επισκεφθήκαμε τον καθεδρικό ναό του San Martino, στην ομώνυμη πλατεία, ο οποίος μοιάζει πολύ με αυτόν της Πίζας, τη βασιλική του San Frediano, περάσαμε από τον Πύργο του ρολογιού, τον αρχαιότερο πύργο της πόλης, από τον 14^ο αιώνα,  τον πύργο των Guinigi, από τον 14^ο αι. κι αυτός,

περιφερθήκαμε στα λαβυρινθώδη στενά, φτάσαμε ως την πλατεία - ορόσημο της Lucca, την πλατεία Αμφιθεάτρου, με το ελλειψοειδές σχήμα και τα λιγοστά ίχνη από το ρωμαϊκό αμφιθέατρο. Σε κάποιο από τα μαγαζάκια της, που δειλά-δειλά άνοιγαν, ήπιαμε καφεδάκι και αναζητήσαμε ... τουαλέτες. Στην πανέμορφη πλατεία San Michele θαυμάσαμε τον ομώνυμο ναό San Michele in Foro, από λευκό μάρμαρο και εκπληκτικές λεπτομέρειες και σχέδια. Εδώ, στην καρδιά της πόλης ήταν και το ρωμαϊκό forum, η αγορά. Στην πόλη υπάρχει και το σπίτι –μουσείο του μαέστρου Τζιάκομο Πουτσίνι, αλλά δεν είχαμε τον χρόνο να το επισκεφθούμε. Σε μια πλατεία της Λούκα είδαμε ένα άγαλμα του συνθέτη της Τόσκα, της Μανόν, της Μαντάμ Μπάτερφλάι καθισμένου, ανάλογο με το οποίο βρήκαμε σε ένα παγκάκι της πόλης Montecatini Terme. Βγήκαμε από την πόρτα San Pietro, απ΄όπου μπήκαμε κιόλας, αφήσαμε πίσω μας το Oratorio della Madonnina, του 17^ου αι., τα επιβλητικά τείχη, δίνοντας και την υπόσχεση να επιστρέψουμε στην όμορφη πόλη! Φθάσαμε μεσημέρι στην Ανκόνα και επιβιβαστήκαμε στο πλοίο, αφού προηγήθηκε από τις αρχές μια ταλαιπωρία κατά τον έλεγχο, και το μεσημέρι της 8^ης μέρας πατούσαμε τα πάτρια εδάφη, μετά από ένα ήρεμο και πάλι μακρύ ταξίδι. Είχε σουρουπώσει, όταν φθάσαμε στη Νίκαια, όπου υποσχεθήκαμε ο ένας στον άλλον να έχουμε καλή υγεία και να μπορέσουμε να συναντηθούμε και σε μελλοντικά ταξίδια.

<gallery>2016/ekdromi1-8.10.16</gallery>