Η ημερήσια εκδρομή μας στις 20 Νοεμβρίου στην Άνω Τιθορέα πραγματοποιήθηκε με ιδανικές συνθήκες από πλευράς καιρού, λιακάδα με όχι ιδιαίτερο κρύο, ό,τι έπρεπε για τους πεζοπόρους, αλλά και χωρίς να δημιουργεί προβλήματα και σε όσους από μας προτίμησαν το  τουριστικό κομμάτι της εκδρομής μας.

Η Τιθορέα ή Άνω Τιθορέα είναι χτισμένη στις ανατολικές πλαγιές του Παρνασσού σε υψόμετρο 440 μέτρων. Μέχρι το 1926 ονομαζόταν Βελίτσα, οπότε μετονομάστηκε σε Τιθορέα, λόγω της αρχαίας Φωκικής πόλης, της Τιθορέας, που βρισκόταν στην ίδια ακριβώς τοποθεσία. Τα ερείπια της αρχαίας Τιθορέας διακρίνονται ακόμα ανάμεσα στα σύγχρονα σπίτια του οικισμού, ενώ διασώζεται σε πολύ καλή κατάσταση το τείχος που περιέβαλλε την πόλη.

Με την άφιξή μας επισκεφθήκαμε τον παλαιοχριστιανικό ναό του Αγίου Ιωάννη, με τμήμα του ψηφιδωτού  να σώζεται στο πάτωμα, κοντά στην είσοδο του ναού.

Μετά από μια γρήγορη ενημέρωση για την περιοχή από τον ντόπιο οδηγό, κάτω από το γέρικο πλάτανο στην πλατεία του χωριού, χωριστήκαμε σε ομάδες ανάλογα με τις προτιμήσεις του καθένα μας.

Η πρώτη ομάδα κατευθύνθηκε με το πούλμαν στο ανδρικό μοναστήρι της Παναγίας της Οδηγήτριας, όπου ξεναγήθηκε από τους μοναχούς και δοκίμασε τα τυροκομικά και άλλα προϊόντα που παράγονται από τους ίδιους.

Οι υπόλοιποι, μετά από μια κοινή διαδρομή μέχρι την άκρη του χωριού, χωριστήκαμε και πάλι σε δύο ομάδες.

Μια αρκετά μικρή ομάδα ακολούθησε τη διαδρομή προς το σπήλαιο του Ανδρούτσου και έφθασε ως το ξωκλήσι του Αγίου Γεωργίου, σε ένα ωραίο πλάτωμα, γύρω στη μία ώρα έξω από το χωριό της Τιθορέας, με θέα προς το χωριό και το μοναστήρι της Παναγιάς της Οδηγήτριας. Κάποιοι φίλοι στη συνέχεια, παίρνοντας τον ασφαλτοστρωμένο δρόμο που οδηγούσε έξω από το χωριό, πεζοπόρησαν ως εκεί και επισκέφθηκαν το εσωτερικό του μοναστηριού. Μερικοί τόλμησαν και μια μικρή και σύντομη κατάβαση στο φαράγγι, λίγο πριν από την επιστροφή στη μαγευτική Τιθορέα και την περιήγηση σε αυτή.

Οι υπόλοιποι ξεκινήσαμε προς το Φαράγγι Καχάλα και κατευθυνθήκαμε προς τα Διπόταμα. Μετά το άγονο της διαδρομής του φαραγγιού, αποζημιωθήκαμε στη συνέχεια από την πορεία μέσα στα έλατα, τη θέα προς τον κάμπο της Λιβαδειάς, αλλά και στην απέναντι πλευρά του φαραγγιού το ξωκλήσι του Αγίου   Γεωργίου και τη σπηλιά του Ανδρούτσου. Και η κατάληξη στα Διπόταμα με το καταπληκτικό, «αλπικό», όπως χαρακτηριστικά είπε κάποιος φίλος, τοπίο.

Επιστροφή στην Τιθορέα, μετά από τετράωρη συνολικά πεζοπορία, και συνάντηση με τους υπόλοιπους για φαγητό, καφέ και παραδοσιακά γλυκά στα γραφικά μαγαζάκια του χωριού.

Μας «έπιασε» η νύχτα όταν ξεκινήσαμε για την επιστροφή μας στη Νίκαια.

{gallery}ekdromi20.11.11{/gallery}