Καρκαλού, Ράδου, Δημητσάνα, Βυτίνα

 Ξεκινήσαμε με το πούλμαν από Νίκαια και Αιγάλεω, το πρωί της Κυριακής, 24 Νοεμβρίου 2019 για τη Βυτίνα και την Καρκαλού στο Μαίναλο. Φτάνοντας στην Ελευσίνα συναντήσαμε ισχυρή βροχόπτωση, όμως καθώς προχωρούσαμε προς την Κόρινθο ο καιρός άρχισε να βελτιώνεται.

Κάναμε  την καθιερωμένη μας στάση στο Σπαθοβούνι για καφεδάκι, τουαλέτα, ανεφοδιασμό και κατευθυνθήκαμε προς την Βυτίνα. Προσπεράσαμε τη Βυτίνα και συνεχίσαμε για Καρκαλού και Ράδου.

  

Στο χωριό Ράδος ή Ράδου στην πλατεία του προετοιμαστήκαμε και φύγαμε για τις πεζοπορίες μας. Κάναμε δυο  όμορφες πεζοπορίες μια 3ωρη και μια 6ωρη.

Οι πεζοπόροι κάνοντας μια κυκλική διαδρομή μέσα σε υπέροχα τοπία με έλατα επέστρεψαν στο χωριό Ράδος και στη συνέχεια με το ένα πούλμαν επισκέφτηκαν την Βυτίνα.

 

Ο καιρός αρκετά καλός χωρίς βροχή που θα δυσκόλευε την πεζοπορία  παρά τις βροχές που έπληξαν την περιοχή της Αθήνας.

Οι ορειβάτες  έκαναν μια πιο δύσκολη διαδρομή προς το Ξηροβούνι. Περπάτησαν μέσα στα έλατα σε ένα μονοπάτι που συνδέει το χωριό  Ράδου  με την Ελάτη.

 Σε όλη τη διαδρομή λόγω της βροχής που είχε πέσει τις προηγούμενες ημέρες συνάντησαν πολλά μανιτάρια  και όσοι τα γνώριζαν καλά μάζεψαν αρκετά.  

Αφού έφτασαν στη κορυφή του  Ξηροβουνίου κάνοντας υψομετρική διαφορά περίπου 500 μ. επέστεψαν στο χωριό Ράδος και από εκεί στην Καρκαλού όπου τους παρέλαβε το δεύτερο πούλμαν με τους τουρίστες και τους έφερε όλους στη  Βυτίνα.

Οι τουρίστες εν τω μεταξύ το πρωί  αφού άφησαν τους πεζοπόρους επισκέφτηκαν  τη Δημητσάνα.

 Η Δημητσάνα ήταν η πατρίδα του Γρηγορίου Ε΄ και του Παλαιών Πατρών Γερμανού και έπαιξε σημαντικό ρόλο στην Επανάσταση του ΄21 λόγω των μπαρουτόμυλων που υπήρχαν εδώ. Διαθέτει ενδιαφέρουσα βιβλιοθήκη και παλιό δημοτικό σχολείο.

Εκεί οι τουρίστες επισκέφτηκαν το μουσείο υδροκίνησης  και περπάτησαν τα πλακόστρωτα σοκάκια για να γνωρίσουν την πόλη. Τη συμφωνημένη ώρα, γύρω στις 3 το μεσημέρι, με το πούλμαν  αφού πήραν τους ορειβάτες όλοι μαζί  πήραμε τον δρόμο για τη Βυτίνα.

Η Βυτίνα μια παραδοσιακή και πανέμορφη κωμόπολη, κατέχει δεσπόζουσα  θέση στο κέντρο της Πελοποννήσου και έχει  πολύ τουρισμό χειμώνα και  καλοκαίρι. Και τώρα τα μαγαζιά της ήταν γεμάτα και πολύς κόσμος κυκλοφορούσε στους δρόμους της, στα γραφικά στενάκια και την κεντρική πλατεία της με τον πολιούχο Άγ.Τρύφωνα.

Πολλά και τα αγάλματα κι οι προτομές που στολίζουν διάφορα σημεία της, ενώ τα πετρόκτιστα κτήρια του παλιού Δημοτικού Σχολείου, της Βιβλιοθήκης, του Λαογραφικού Μουσείου, όπως και του παραδοσιακού ξενοδοχείου “ Βίλα Βάλος”, λίγο πιο έξω, είναι το “καμάρι” της πόλης. Παλιότερα μάλιστα, που το Μαίναλο ήταν το “φάρμακο της φυματίωσης” και λειτουργούσαν τα δύο -ερειπωμένα τώρα-  σανατόριά του, η Βυτίνα κατακλυζόταν από κόσμο υψηλού οικονομικού επιπέδου.

 

Μείναμε δυο περίπου ώρες στη Βυτίνα, για γεύμα, βόλτες, ψώνια στα καταστήματα με τα παραδοσιακά προϊόντα.

Αναχωρήσαμε για τη Νίκαια στις 6:30, όπου φτάσαμε κατά τις 9:30, αφού κάναμε μια στάση στο Σπαθοβούνι, ευχαριστημένοι από την ωραία εκδρομή που κάναμε.

{gallery}2019/ekdromi24.11.19{gallery}