Μπάφι - Μόλα - Λυκοποριά - Σκίπιζα

Μια όμορφη εκδρομή στην κοντινή μας Πάρνηθα κάναμε πριν τα Χριστούγεννα. Ξεκινήσαμε με το πούλμαν το πρωί της Κυριακής, 15 Δεκεμβρίου 2019, από τη Νίκαια και ανηφορίσαμε προς την Πάρνηθα.

Είχαμε προγραμματίσει 2 κυκλικές διαδρομές: μία 6ωρη, που θα ξεκινούσε από το τελεφερίκ, θα ανέβαινε τη Χούνη μέχρι το καταφύγιο στο Μπάφι, θα συνέχιζε μέχρι τη Μόλα και από εκεί θα ακολουθούσε το μονοπάτι προς Σκίπιζα και θα κατέβαινε στην Αγία Τριάδα.

Η δεύτερη διαδρομή διάρκειας 4 ωρών θα ξεκινούσε από το καζίνο και θα πήγαινε Μπάφι-Μόλα-Σκίπιζα  και επιστροφή στο Μπάφι.  

Φτάνοντας στη βάση του τελεφερίκ  κατέβηκε η πρώτη ομάδα, περίπου 15 άτομα, και ξεκίνησαν  για  τη μεγάλη πορεία των 5 ωρών διάσχισης της Πάρνηθας.

Αφού ετοιμαστήκαμε βάζοντας γάντια, κασκόλ και σκούφους, γιατί η θερμοκρασία ήταν αρκετά χαμηλή , πήραμε το μονοπάτι που από τους Θρακομακεδόνες ανεβαίνει τη Χούνη. Φτάνοντας  στη διασταύρωση για το καταφύγιο Μπάφι το παρακάμψαμε και φύγαμε δεξιά  για τη Μόλα.

Φτάνοντας στον Άγιο Πέτρο συναντήσαμε και τη δεύτερη πεζοπορική ομάδα που ήδη είχε φτάσει και ξεκουραζόταν. Και αυτοί  ξεκίνησαν από το καζίνο και ανέβηκαν στο καταφύγιο Μπάφι, περνώντας μέσα από τα καμένα της μεγάλης πυρκαγιάς του καλοκαιριού του 2007. Μερικοί   προτίμησαν να ανέβουν  με το τελεφερίκ  μέχρι το Μον Παρνές και στη συνέχεια έφτασαν στο καταφύγιο Μπάφι.

Πέρασαν  το υπαίθριο “μουσείο των ψυχών” με τα ξύλινα αγάλματα  και μετά από μια ώρα περίπου πορεία φτάσαμε στο Μπάφι και κάθισαν λίγο να ξεκουραστούνε. Στη συνέχεια παίρνοντας για λίγο την άσφαλτο και στη συνέχεια το μονοπάτι  κατηφόρισαν για τη Μόλα και τον Άγιο Πέτρο.

Σε όλη τη διαδρομή από το Μπάφι  μέχρι τη Μόλα  συναντήσαμε αρκετή ομίχλη  που σε κάποια σημεία ήταν αρκετά πυκνή και δεν έβλεπες στα  λίγα μέτρα.

Εδώ η ομάδα είχε συνεκτικότητα και ο ένας προχωρούσε πίσω από τον άλλον σε απόσταση αναπνοής για ασφάλεια.

  Η διαδρομή εντυπωσιακή, μέσα στο πράσινο, συντροφιά με πεύκα, κουμαριές και έλατα στα ψηλότερα σημεία του βουνού.

 Φθάνοντας στο χώρο αναψυχής στη Μόλα, έξω από την εκκλησία του Αγίου Πέτρου  ξεκουραστήκαμε, φάγαμε ό,τι πρόχειρο είχε φέρει ο καθένας μαζί του και βγάλαμε αναμνηστικές φωτογραφίες.

 Στη συνέχεια της διαδρομής μας προς τη Σκίπιζα το μονοπάτι  ήταν λίγο ανηφορικό  και μετά  αρχίσαμε το κατέβασμα προς το Μπάφι η μια ομάδα και προς την Αγία Τριάδα η άλλη, που προχωρούσε πιο γρήγορα.

 Σε όλη τη διαδρομή παρατηρούσαμε την Πάρνηθα να αναγγεννάται μετά την καταστροφή της από την πυρκαγιά το καλοκαίρι του 2007.

Δώδεκα  χρόνια μετά την πυρκαγιά, περισσότερα από 400.000 νεαρά φυτά  κεφαλληνιακής ελάτης και μαύρης πεύκης έχουν φυτευτεί και το ποσοστό επιτυχίας ξεπερνάει το 60%. Ένα ισχυρό και επίμονο αίτημα από τη μεριά των πολιτών για άμεση έναρξη της αποκατάστασης του οικοσυστήματος της Πάρνηθας ακολούθησε την καταστροφή.

Άμεση ήταν και η ανταπόκριση των αρμόδιων φορέων, ενώ η κινητοποίηση ενός μεγάλου αριθμού εταιρειών, οργανισμών, αλλά και χιλιάδων πολιτών που έσπευσαν να βοηθήσουν εθελοντικά τα επόμενα χρόνια ήταν κομβικής σημασίας, καθώς συνέβαλαν δραστικά στην αποτροπή μιας ακόμα μεγαλύτερης καταστροφής με μακροχρόνιες συνέπειες για την Πάρνηθα, αλλά και για ολόκληρη την Αττική.

Παντού στη Πάρνηθα βλέπεις δεντράκια 1,5 αλλά και 3 μέτρων, από πεύκα  και στη βάση τους μικρότερα ελατάκια. Βέβαια για να ξαναγίνει το δάσος όπως ήταν θα χρειαστούν περισσότερα από 50 χρόνια προστασίας και αναδάσωσης. Ειδικά σε δύσβατα και βραχώδη σημεία η φύση από μόνη της θα κάνει τη δουλειά της.

Στη διαδρομή μας παρατηρήσαμε τα ελάφια της Πάρνηθας να βόσκουν αμέριμνα  στις πλαγιές της, μιας και έχουν πλέον εξοικειωθεί με τον άνθρωπο. Σήμερα υπάρχουν στην ευρύτερη περιοχή περισσότερα από 1000 κόκκινα ελάφια και μαζί τους έχει επιστρέψει και ο λύκος  για να διατηρηθεί η ισορροπία του οικοσυστήματος.

Το πούλμαν αφού παρέλαβε την μια ομάδα από το Μπάφι και τη δεύτερη από την Αγία Τριάδα κατευθύνθηκε στη Πλατεία Θρακομακεδόνων. Εδώ όσοι ήθελαν κάθισαν  για φαγητό ενώ άλλοι προτίμησαν καφεδάκι ή γλυκό στα μαγαζάκια της περιοχής.

Στις 6 το βραδάκι όταν πλέον άρχιζε να σκοτεινιάζει μπήκαμε στο πούλμαν για την επιστροφή μας στη Νίκαια, έχοντας περάσει μια αξέχαστη μέρα στο όμορφο βουνό της Αττικής, την Πάρνηθα.

 

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
•