- Λεπτομέρειες
- Τελευταία ενημέρωση : 09 Φεβρουαρίου 2020 09 Φεβρουαρίου 2020
Πυραμίδα Ελληνικού - Κεφαλάρι - Ναύπλιο
Με ένα πούλμαν σχεδόν γεμάτο κι έχοντας μαζί την ξεναγό μας για την πόλη του Άργους, ξεκινήσαμε την Κυριακή 22 Δεκεμβρίου στις 7:15 από τη Νίκαια και 7:30 από το μετρό του Αιγάλεω για τον Ισθμό, όπου κάναμε μια σύντομη στάση.
Συνεχίσαμε για το Άργος, όπου σειρά είχε πρώτα η ξενάγηση στο μικρό και μεγάλο αρχαίο Θέατρο και τα ρωμαϊκά λουτρά. Απλωθήκαμε στα εδώλια του μεγάλου θεάτρου ( ένα από μεγαλύτερα αρχαία θέατρα της Ελλάδας ) ακούγαμε τα όσα μας έλεγε η ξεναγός μας για τη δομή, τη χρονολόγηση και την ιστορία του (κατασκευάστηκε τον 5ο π.Χ. αι. και χωρούσε 20.000 θεατές ) ως τα ρωμαϊκά χρόνια, οπότε η σκηνή υψώθηκε σημαντικά και στηθαία τοποθετήθηκαν στην ορχήστρα, ώστε ο χώρος να χρησιμοποιείται για αγωνίσματα, παιχνίδια, μονομαχίες και θηριομαχίες.
Περάσαμε μπροστά από το συγκρότημα των ρωμαϊκών βαλανείων και πήγαμε προς τα νοτιοδυτικά, όπου βρίσκεται το Ωδείο, με εδώλια σκαλισμένα κι αυτά, όπως και του μεγάλου θεάτρου, στον φυσικό βράχο, το οποίο πρέπει να φανταστούμε στεγασμένο κάποτε. Εκεί κοντά και το «Κριτήριον»-Νυμφαίο του Άργους, το δικαστήριο του Αρχαίου Άργους, το οποίο με μετασκευή χρησίμευσε αργότερα ως κρήνη, στην οποία περισυλλεγόταν και από την οποία διοχετευόταν το νερό από το Αδριάνειο Υδραγωγείο.
Απέναντι από τον χώρο του θεάτρου βρίσκεται η Αρχαία Αγορά της πόλης, όπου έχουν ανασκαφεί Βουλευτήριο, Ιερά, παλαίστρα και άλλα κτήρια.
Οι ορειβάτες και οι πεζοπόροι, αφού εξοπλίστηκαν κατάλληλα, ξεκίνησαν την πορεία τους, ανηφορίζοντας το μονοπάτι δίπλα από τον αρχαιολογικό χώρο προς το κάστρο Λάρισα, του Άργους. Περάσαμε το εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου και ανηφορίσαμε το μονοπάτι προς το κάστρο. Λίγο πριν μπούμε στο κάστρο επισκεφτήκαμε το μοναστήρι της Αγίας Μαρίνας όπου μας υποδέχτηκαν και μας πρόσφεραν μελομακάρονα και καφεδάκι. Αφήνοντας το μοναστήρι μπήκαμε από την κάτω είσοδο στα εξωτερικά τείχη του κάστρου.
Το κάστρο του Άργους είναι ένα από τα παλαιότερα και πιο ιστορικά κάστρα στην Ελλάδα. Η τοποθεσία είχε οχυρωθεί ήδη από τους προϊστορικούς χρόνους. Η οριστική διαμόρφωση του κάστρου έγινε από τους Φράγκους.
Βρίσκεται βόρεια της πόλης του Άργους σε ένα λόφο (289 μ.), ενώ χαμηλότερα στο λόφο της Ασπίδος υπήρχε αρχαίο κάστρο που δεν σώζεται. Τα δύο κάστρα ενώνονταν με τείχη για την προστασία της πόλης του Άργους κατά την αρχαιότητα.
Το κάστρο έχει δύο περιβόλους· τον εξωτερικό, μήκους 200 μ., και τον εσωτερικό, μήκους 70 περίπου μέτρων. Στον εσωτερικό χώρο υπήρχε ναός του Λαρισαίου Διός και της Αθηνάς Πολιάδος (Παυσ. ΙΙ, 24,3). Επίσης, υπήρχε σταυρεπίστεγη εκκλησία του 12ου αιώνα. Σώθηκε η κτητορική της επιγραφή με το όνομα του επισκόπου Νικήτα, η οποία φυλάσσεται στις αποθήκες του μουσείου Άργους. Για την κατασκευή της εκκλησίας χρησιμοποιήθηκε οικοδομικό υλικό της αρχαίας εποχής. Αλλά και σε πολλά ακόμη σημεία της τοιχοποιίας του κάστρου ο επισκέπτης μπορεί να διακρίνει ενσωματωμένα αρχιτεκτονικά μέλη.
Αφού περπατήσαμε τα μέρη του κάστρου έχοντας θέα την πεδιάδα του Άργους, στη συνέχεια πήραμε το μονοπάτι και κατηφορίζοντας μέσα από τους πορτοκαλεώνες φτάσαμε στο αυλάκι που φέρνει το νερό από το Κεφαλάρι. Περπατώντας δίπλα στο αυλάκι ο δρόμος μας έφερε στις πηγές στο Κεφαλάρι.
Εκεί κάναμε μια στάση κοντά στη Ζωοδόχο Πηγή, κεραστήκαμε λίγο τσιπουράκι και ύστερα φύγαμε για την πυραμίδα στο Ελληνικό.
Αφού επισκεφτήκαμε την πυραμίδα άρχισε να βρέχει και βρήκαμε καταφύγιο στην εκκλησία του χωριού από όπου μας παρέλαβε το πούλμαν για την επίσκεψή μας στο Ναύπλιο.
Οι λιγοστοί τουρίστες έφυγαν με την ξεναγό για το κέντρο της πόλης, όπου περιηγήθηκαν, ξεκινώντας από το 1ο Δημοτικό Σχολείο, νεοκλασικό κτίσμα, κατασκευασμένο το 1830, επί Καποδίστρια. Προχωρώντας αντικρίσαμε το Δημαρχείο, νεοκλασικό και συμμετρικό κτήριο με αυλή, και στη μεγάλη πλατεία Δημοκρατίας την προσοχή μας τράβηξε το επίμηκες κτίσμα της Δημοτικής Νεοκλασικής Αγοράς, οι «Καμάρες», σε σχέδια τεχνοτροπίας Τσίλερ. Κτίστηκε το 1889 κι από τότε είναι το καμάρι της πόλης, μαζί και με πολλά άλλα νεοκλασικά μέγαρα ή απλές οικίες, επώνυμων ή και ανώνυμων, εμπόρων συνήθως.
Στη νότια πλευρά της ίδιας πλατείας το άλλο κόσμημα της πόλης, οι Στρατώνες του Καποδίστρια, διατηρητέο, μετά από πολλούς αγώνες χρόνων, κτίσμα, όπου στεγάζονται το Βυζαντινό Μουσείο, η Δημοτική Πινακοθήκη και κάποια σωματεία ή σύλλογοι του Άργους.
Εμείς επισκεφθήκαμε τις αίθουσες του Μουσείου, το οποίο καταλαμβάνει τη δυτική πλευρά του συμπλέγματος, από το οποίο πλέον λείπει η βόρεια πλευρά με την τεράστια πύλη.
Περιηγηθήκαμε στις αίθουσες, αρχίζοντας από το ισόγειο, όπου κάποτε ήταν οι σταύλοι των Στρατώνων και ανεβήκαμε στον όροφο.
Τα εκθέματα είναι όμορφα διαταγμένα σε προθήκες, ελεύθερα πάνω σε πάγκους, στους τοίχους ως τμήματα ενός σκαριφήματος, που απεικονίζει την Παναγία, για παράδειγμα, ή πάνω σε κάποια τρισδιάστατη φιγούρα. Υπάρχουν αρχιτεκτονικά μέλη παλαιοχριστιανικών και βυζαντινών ναών, εκκλησιαστικά αντικείμενα, κοσμήματα, αγγεία, μωσαϊκά και πολλά άλλα ευρήματα από ανασκαφές που έγιναν και μάλιστα πολύ πρόσφατα, κάποια από αυτά.
Τελειώνοντας με την ξενάγηση, μπήκαμε πάλι στο πούλμαν για μια σύντομη επίσκεψη στη Μονή Παναγίας Κατακεκρυμμένης η Πορτοκαλούσα, κάτω από το Κάστρο του Άργους, που φέρει το όνομα Λάρισα. Εκεί ένας μοναχός μας είπε αρκετά για το μοναστήρι και την ονομασία του, μας κέρασε καφεδάκι και το παραδοσιακό λουκουμάκι. Το μοναστήρι ιδρύθηκε στις αρχές του 18ου αι. και διαθέτει μικρό λαογραφικό μουσείο και στους επισκέπτες επιδεικνύεται επίσης στον κάτω όροφο το πρώτο σχολείο του Άργους.
Έχοντας αφήσει στο Άργος την ξεναγό μας, κατευθυνθήκαμε έπειτα προς το Κεφαλάρι για το γεύμα μας. Επισκεφθήκαμε το σπήλαιο, τη Ζωοδόχο Πηγή και καθίσαμε στις ταβέρνες για φαγητό.
Σε λίγο άρχισαν να καταφτάνουν και οι πρώτοι ορειβάτες και πεζοπόροι και εν τω μεταξύ έκανε την εμφάνισή της κι η βροχή. Μας ανησύχησε λιγάκι, γιατί είχαμε να κάνουμε και την επίσκεψή μας στην Πυραμίδα του Ελληνικού.
Αφού συγκεντρωθήκαμε όλοι, μπήκαμε στο πούλμαν και φύγαμε για την Πυραμίδα, την οποία απολαύσαμε χωρίς βροχή, γιατί σταμάτησε, μόλις φτάσαμε εκεί. Οι ορειβάτες μας περίμεναν μέσα στο μικρό εκκλησάκι, που βρίσκεται κοντά στην Πυραμίδα. Είχαν σταματήσει εκεί λόγω βροχής. 
Την ανιχνεύσαμε την Πυραμίδα, που δεν ξέρουμε ακόμα αν ήταν παρατηρητήριο, φρυκτωρία, οχυρό ή ταφικό μνημείο, την παρατηρήσαμε, φωτογραφηθήκαμε πάνω στους τεράστιους πολυγωνικούς λίθους, με τους οποίους είχε χτιστεί στον 4ο ή 3ο αι. μ.Χ. ( κατ΄άλλους στα 2.700 π.Χ. ) και φύγαμε για μια μικρή βόλτα στο πάντα όμορφο και γοητευτικό Ναύπλιο. 
Περπατήσαμε στη «Μεγάλη Στράτα» ως την Πλατεία Συντάγματος, καθίσαμε σε κάποια καφετέρια ή πήραμε κάτι στο πόδι, κάναμε τη βόλτα μας και στην παραλία, ενώ κάποιοι ανέβηκαν και πάνω στο ιστορικό κάστρο του Ναυπλιού, το Παλαμήδι.
Αργά το απόγευμα αναχωρήσαμε για Νίκαια, όπου φτάσαμε στις 8 παρά κάτι, με ωραίες εικόνες στο μυαλό από το Άργος και την περιοχή του.
