Με το  πούλμαν αυτή τη  φορά ξεκινήσαμε το πρωί του Σαββάτου 13 Ιουνίου καμιά τριανταριά άτομα  και πήραμε το δρόμο για τον Ισθμό Κορίνθου. Αφού κάναμε μια στάση εκεί συνεχίσαμε για το Δερβένι και την ορεινή Ευρωστίνα.

Το όμορφο αυτό χωριό της Κορινθίας  βρίσκεται σε  υψόμετρο 800 μέτρων, απέχει 12 χιλιόμετρα  από το Δερβένι και είναι κτισμένο σε μια βουνοπλαγιά του Μαύρου Όρους γεμάτη με νερά και οπωροφόρα δέντρα.

‘Έχει υπέροχη  θέα στον Κορινθιακό κόλπο και τη διασχίζει το ρέμα των Μύλων, με  πλούσια βλάστηση, λιμνούλες και πολλές πέτρινες βρύσες.

Λίγο πριν φτάσουμε στο χωριό επισκεφτήκαμε την Παναγία των Καταφυγίων. Σε καλωσορίζει ένας υπέροχος χώρος με φανταστική θέα , με κιόσκια και πεζούλες, όπου μπορείς  να ξεκουραστείς  και να ατενίσεις τα γύρω βουνά και τη θάλασσα του  Κορινθιακού κόλπου.

Η παναγία των καταφυγίων είναι ένα ξωκκλήσι λαξεμένο μέσα στο βουνό, που για να φτάσεις μέχρι εκεί πρέπει να κατέβεις αρκετά σκαλιά κι να περπατήσεις σε ένα λαξευμένο δρομάκι, που σε πολλά σημεία είναι σκεπασμένο  γιατί πέφτουν συνέχεια από πάνω μεγάλες πέτρες.

          

Μέσα στο  βουνό υπάρχουν καταφύγια  για να κρύβονται οι Ζαχολίτες κατά τη διάρκεια της τουρκοκρατίας. Εδώ χτίστηκε το ξωκκλήσι, που είναι γαντζωμένο καλά επάνω στο βράχο και η πρόσβασή του ήταν δύσκολη  από τις πέτρες που είχαν πέσει και χάλασαν το μονοπάτι.

 

 

Μετά την εξερεύνηση όλων των χώρων αφού ξεκουραστήκαμε λιγάκι  συνεχίσαμε το  δρόμο μας για τη Ζάχολη.

 

Ευλογημένος εύφορος τόπος, με άφθονα οπωροφόρα δέντρα, κυρίως κερασιές, μηλιές  και καρυδιές.

 

Ο ποταμός Ζαχολίτης που διασχίζει είναι η κύρια πηγή πλούτου της περιοχής γιατί έχει άφθονο νερό όλες τις εποχές του χρόνου.

 

Εδώ στον Ζαχολίτη ποταμό, στο ρέμα των Μύλων, με τα άφθονα νερά, τα γεφυράκια και τις υπέροχες λιμνούλες με πάπιες, τις μυρωδιές από ρίγανη, φασκόμηλο και σπαθόχορτο  και τις άφθονες κερασιές περπατήσαμε σε ένα κυκλικό μονοπάτι.

   

Το μονοπάτι κινείται κοντά στο ποτάμι  , όπου υπάρχει αρκετό νερό, μέσα στο πράσινο και έχει αρκετή σκιά.

  

Στη πορεία μας συναντήσαμε  και αρκετές ξεχασμένες κερασιές που αυτή την εποχή ήταν στολισμένες με κατακόκκινα κεράσια και τα τιμήσαμε δεόντως.

Στο τέλος της διαδρομής μας βγήκαμε στο δρόμο που επιστρέφει στο πάνω μέρος του χωριού  και στην υπέροχη παλιά εκκλησία του Αγίου Γεωργίου.

Ο Αη Γιώργης είναι μια ασυνήθιστη βυζαντινή εκκλησία με 17 τρούλους. Μια εκκλησία που συνδέεται στενά με τους αγώνες του έθνους κατά την επανάσταση του 1821.

Είναι προεπαναστατικό κτίσμα, που αναφέρεται στα Βενετικά αρχεία από το 1696 και στο οποίο έχει πραγματοποιηθεί δύο φορές πολεμικό συμβούλιο υπό την προεδρία του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη. 

 

Κατεβήκαμε τα απότομα σκαλιά και φτάσαμε στο κέντρο του χωριού. Στο ταβερνάκι του χωριού καθίσαμε για καμμιά μπυρίτσα με μεζεδάκι αλλά και φαγητό όσοι ήθελαν ή και καφέ στην καφετέρια.

   

 

Το απόγευμα αφήσαμε πίσω μας τη Ζάχολη  και το ρέμα των Μύλων  και επιστρέφοντας στην Αθήνα απολαύσαμε τον απογευματινό μας μπάνιο στα Λουτρά της Ωραίας Ελένης,  γιατί οι παραλίες του Κορινθιακού είχαν πολύ κύμα.

Φτάσαμε σχετικά νωρίς στην Αθήνα έχοντας περάσει μια υπέροχη μέρα στον όμορφο αυτό προορισμό της ορεινής Κορινθίας.

 

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
•