Την Κυριακή 21 Ιουνίου περπατήσαμε στο γνωστό μονοπάτι των Σιδηροδρομικών  στους πρόποδες της Οίτης πάνω από τον Ασωπό ποταμό  στη Φθιώτιδα και στη συνέχεια διασχίσαμε το φαράγγι του Ασωπού ποταμού. Ξεκινήσαμε στις 7.00 από τη Νίκαια , πήραμε αρκετούς φίλους από το μετρό και  ακολουθήσαμε την Εθνική οδό Αθηνών-Λαμίας. Κάναμε μια στάση στον  Άγιο Κων/νο για τα απαραίτητα  και ύστερα φύγαμε για Ασωπό ποταμό. Φτάσαμε στο χωριό Ηράκλεια Φθιώτιδας  από όπου  ξεκινήσαμε τις διαδρομές μας.

Η  πρώτη  διαδρομή μας θα ήταν η διάσχιση του Ασωπού ποταμού, με επιστροφή,  σε μονοπάτι μέσα & έξω από  το ποτάμι περίπου 4 ώρες, όπου συμμετείχαν λίγα άτομα.

Ο Ασωπός ποταμός είναι ένα πανέμορφο ποτάμι  του νομού  Φθιώτιδας  και  έχει τις πηγές του στο βουνό της Οίτης, με τα καταπράσινα δάση και τα  απέραντα λιβάδια  με κάθε λογής άνθη. Κατεβαίνοντας προς τον Μαλιακό κόλπο σχηματίζει ένα υπέροχο φαράγγι με απότομα βράχια, καταρράκτες  και η διάσχισή του ενδείκνυται τους καλοκαιρινούς και φθινοπωρινούς μήνες.

Οι πεζοπόροι ξεκίνησαν από την εκκλησία της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος και έκαναν μια λίγο πιο εύκολη διάσχιση του Ασωπού, ανεβαίνοντας αντίθετα το ποτάμι μέσα στο φαράγγι του Ασωπού και επιστρέφοντας στο ίδιο σημείο.

 Το νερό ήταν αρκετά κρύο αλλά μετά από λίγο το συνηθίζεις. Αφού ανέβηκαν μια-δυο ώρες μέσα στο ποτάμι έφτασαν μέχρι τα στενά περάσματα και στη συνέχεια πήραν το δρόμο της επιστροφής ακολουθώντας την αντίστροφη πορεία μαζεύοντας στις όχθες του ποταμού ρίγανη, θυμάρι και σπαθόχορτο.

Μετά από 4 ώρες περίπου οι πρώτοι πεζοπόροι έφτασαν στο πούλμαν  και αφού έβγαλαν τα βρεγμένα ρούχα  τους περίμεναν και τους τελευταίους.

 

Η δεύτερη διαδρομή μας διήρκησε 6 ώρες με ανάβαση στο μονοπάτι των Σιδηροδρομικών ως Σιδ.Σταθμό Ασωπού και κατάβαση από το ποτάμι(κυκλική). Αφού ετοιμαστήκαμε στο προαύλιο στο εκκλησάκι της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος πήραμε το χωματόδρομο απέναντι από το εκκλησάκι που μετά από 2-3 χιλιόμετρα βρήκαμε την είσοδο του μονοπατιού σε μια στροφή του δρόμου.

Το μονοπάτι αυτό φτιάχτηκε στις αρχές του περασμένου αιώνα, όταν κατασκευάστηκε η σιδηροδρομική γραμμή, για να μεταφέρονται τα υλικά με τα ζώα αλλά και οι ίδιοι οι εργάτες. Κινείται  σχεδόν στις πλαγιές του φαραγγιού του Ασωπού, πάντα ψηλότερα από  τη σιδηροδρομική γραμμή και  περνάει μέσα από σήραγγες και γκρεμούς.

Η διαδρομή στο μονοπάτι είναι φανταστική και το τοπίο γύρω πολύ επιβλητικό. Κινούμαστε πάνω από την σιδηροδρομική γραμμή και από κάτω μας το φαράγγι, όπου κυλάει ο Ασωπός ποταμός. Τριγύρω μας τεράστια  βράχια, στολισμένα με τα χρώματα  της φύσης όλων των αποχρώσεων από το πράσινο σκούρο μέχρι και το καφεκίτρινο ανοιχτό.

Περπατώντας  μπορούμε να θαυμάσαμε τις γέφυρες της γραμμής,  τις πέτρινες εισόδους των γαλαριών, τα πέτρινα αρχιτεκτονικά αντιστήριξης του εδάφους  αλλά και  τα επιβλητικά βράχια απέναντι από τα ρέματα του Ασωπού.

Από πάνω μας θεόρατα βράχια με πάρα πολλές σπηλιές, όπου κάποτε θα είχαν καταφύγει κάποιοι με αδούλωτο πνεύμα, για να αποφύγουν τους δύσκολους καιρούς που πέρασε το έθνος μας.

 

Φθάνοντας στη σιδηροδρομική γραμμή και, αφού κινηθήκαμε λιγότερο  από ένα χιλιόμετρο  στις γραμμές, φτάσαμε στον παλαιό σταθμό του Ασωπού.

 

Τα παλιά κτίρια του σταθμού κλειστά, μιας και ο σταθμός έπαψε να λειτουργεί εδώ και αρκετά χρόνια.

Οι παλιές ταμπέλες με τα δρομολόγια των τραίνων  σε πάνε πολλά χρόνια πίσω...

Η πρώτη στάση μας έγινε εδώ στο σταθμό αλλά άδικα περιμέναμε τραίνο να φανεί… αφού έγιναν καινούργιες γραμμές για το υπερσύγχρονο ηλεκτρικό τραίνο Αθηνών- Θεσσαλονίκης. Αφού ξεκουραστήκαμε  και κάποιοι συνέχισαν μέχρι την γέφυρα της σιδηροδρομικής γραμμής του Ασωπού πήραμε το μονοπάτι που οδηγεί στον Ασωπό ποταμό.

 

Σε λιγότερο από μισή ώρα κατεβήκαμε στο ποτάμι και αρχίσαμε τη διάσχιση του φαραγγιού. Ένα φαράγγι  γεμάτο με ιτιές, πλατάνια, πουρνάρια, δρυς,  σκίνα, κουμαριές, κουτσοπιές αλλά και μέντες, ρίγανη, φλισκούνια, σπαθόχορτο και πάρα πολλά είδη λουλουδιών.

Ήταν μια  πανέμορφη διαδρομή μέσα στο ποτάμι που καθώς το νερό κατεβαίνει από ψηλά είναι όλο και περισσότερο ορμητικό.

Περάσαμε  ανάμεσα από πανύψηλους  βράχους που υψώνονταν  πάνω από  τα κεφάλια μας μέχρι τον ουρανό.

 

Ψηλά στα βράχια φώλιαζαν όλων των ειδών τα άγρια πουλιά που με τις φωνές τους διαμαρτύρονταν  για την παρουσία μας κοντά στις φωλιές τους.

Σε πολλά σημεία  τα κατακόρυφα βράχια  σχεδόν ενώνονταν  και το φως του  ήλιου δυσκολευόταν να φτάσει στο φαράγγι.

Πολλές φορές  κολυμπήσαμε σε άπατα νερά και περάσαμε από τα πιο όμορφα περάσματα ανάμεσα στα κατακόρυφα βράχια του φαραγγιού μέσα από τα ορμητικά νερά του Ασωπού.

 

Προχωρώντας όλο και πιο χαμηλά το ποτάμι γινόταν όλο και πιο ήσυχο και αφού το διασχίσαμε μαζεύοντας ρίγανη και σπαθόχορτο από το οποίο φτιάχνεται το μελισσοβότανο για τα τραύματα, φτάναμε στον προορισμό μας μετά από 6 ώρες περίπου.

 

Κάποτε φάνηκε από μακριά η πέτρινη  γέφυρα Ντούνου, στη παλαιά οδό Λαμίας - Άμφισσας κοντά στο χωριό Ηράκλεια όπου μας περίμενε το πούλμαν με τους πεζοπόρους της άλλης ομάδας.

Όταν και οι τελευταίοι  πεζοπόροι  και των δυο διαδρομών κατέφτασαν,  όλοι μαζί  κατευθυνθήκαμε στα Καμένα Βούρλα. Μερικοί προτίμησαν τα ιαματικά λουτρά στις πηγές Κουνιαβίτη ενώ   κάποιοι άλλοι επέλεξαν να καθίσουν  στα μαγαζάκια της παραλίας για φαγητό ή κανένα παγωτό και καφεδάκι. Αργά το απόγευμα πήραμε το δρόμο της επιστροφής για τη Νίκαια.

Ήταν μια από τις πιο εντυπωσιακές εκδρομές του φυσιολάτρη που συνδύασε το υπέροχο μονοπάτι των Σιδηροδρομικών με το φαράγγι  του Ασωπού και όλοι όσοι συμμετείχαν έφυγαν κατενθουσιασμένοι.

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
•