Το Σάββατο,  3 Ιουλίου2021,  διασχίσαμε το φαράγγι του Ασωπού ποταμού στους πρόποδες της Οίτης στη Φθιώτιδα. Ξεκινήσαμε στις 7.15 από τη Νίκαια , πήραμε αρκετούς φίλους από το μετρό και  ακολουθήσαμε την Εθνική οδό Αθηνών-Λαμίας. Κάναμε μια στάση στον  Άγιο Κωνσταντίνο για τα απαραίτητα  και ύστερα φύγαμε για Ασωπό ποταμό. Φτάσαμε στο χωριό Ηράκλεια Φθιώτιδας και συνεχίσαμε  μέχρι την εκκλησία της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος, από όπου  ξεκινήσαμε τη διαδρομή μας, τη διάσχιση του Ασωπού ποταμού, με επιστροφή,  σε μονοπάτι μέσα & έξω από  το ποτάμι περίπου 4 ώρες.

Ο Ασωπός ποταμός είναι ένα πανέμορφο ποτάμι  του νομού  Φθιώτιδας  και  έχει τις πηγές του στο βουνό της Οίτης, με τα καταπράσινα δάση και τα  απέραντα λιβάδια  με κάθε λογής άνθη. Κατεβαίνοντας προς τον Μαλιακό κόλπο σχηματίζει ένα υπέροχο φαράγγι με απότομα βράχια, καταρράκτες  και η διάσχισή του ενδείκνυται τους καλοκαιρινούς και φθινοπωρινούς μήνες.

Ξεκινήσαμε από την γέφυρα , στη παλαιά οδό Λαμίας – Άμφισσας και αρχίσαμε να περπατάμε στην κοίτη του ποταμού αντίθετα με το ρεύμα του νερού.  Το νερό ήταν αρκετά κρύο αλλά μετά από λίγο το συνηθίζεις.

 

Αφού ανεβήκαμε  μια-δυο ώρες μέσα στο ποτάμι φτάσαμε μέχρι τα στενά περάσματα και στη συνέχεια πήραν το δρόμο της επιστροφής ακολουθώντας την αντίστροφη πορεία μαζεύοντας στις όχθες του ποταμού ρίγανη, θυμάρι και σπαθόχορτο.

 

Η διαδρομή είναι φανταστική και το τοπίο γύρω πολύ επιβλητικό. Τριγύρω μας τεράστια  βράχια, στολισμένα με τα χρώματα  της φύσης όλων των αποχρώσεων από το πράσινο σκούρο μέχρι και το καφεκίτρινο ανοιχτό.

 

 Ένα φαράγγι  γεμάτο με ιτιές, πλατάνια, πουρνάρια, δρυς,  σκίνα, κουμαριές, κουτσοπιές αλλά και μέντες, ρίγανη, φλισκούνια, σπαθόχορτο και πάρα πολλά είδη λουλουδιών.

 

Από πάνω μας θεόρατα βράχια με πάρα πολλές σπηλιές, όπου κάποτε θα είχαν καταφύγει κάποιοι με αδούλωτο πνεύμα, για να αποφύγουν τους δύσκολους καιρούς που πέρασε το έθνος μας.

 Περάσαμε  ανάμεσα από πανύψηλους  βράχους που υψώνονταν  πάνω από  τα κεφάλια μας μέχρι τον ουρανό.

 

Ψηλά στα βράχια φώλιαζαν όλων των ειδών τα άγρια πουλιά που με τις φωνές τους διαμαρτύρονταν  για την παρουσία μας κοντά στις φωλιές τους.

Σε πολλά σημεία  τα κατακόρυφα βράχια  σχεδόν ενώνονταν  και το φως του  ήλιου δυσκολευόταν να φτάσει στο φαράγγι. Προχωρώντας όλο και πιο ψηλά το ποτάμι γινόταν όλο και πιο ορμητικό και πολλές φορές  κολυμπήσαμε σε άπατα νερά και περάσαμε από τα πιο όμορφα περάσματα ανάμεσα στα κατακόρυφα βράχια του φαραγγιού.

Φτάνοντας σε ένα πλάτωμα καθίσαμε να απολαύσουμε την ησυχία του τοπίου  και να φάμε ότι είχε φέρει ο καθένας μαζί του, κάποιο  σάντουιτς, σνακ ή φρούτο. Αφού ξεκουραστήκαμε λίγο πήραμε το δρόμο της επιστροφής ακολουθώντας την αντίστροφη πορεία.

 

Κατεβαίνοντας το ποτάμι γινόταν όλο και πιο ήσυχο και αφού το διασχίσαμε μαζεύοντας ρίγανη και σπαθόχορτο από το οποίο φτιάχνεται το βαλσαμόχορτο για τα τραύματα, φτάναμε στον προορισμό μας μετά από 4 ώρες περίπου.

 

Κάποτε φάνηκε από μακριά η πέτρινη  γέφυρα Ντούνου, στη παλαιά οδό Λαμίας - Άμφισσας κοντά στο χωριό Ηράκλεια όπου μας περίμενε το πούλμαν. Οι πρώτοι πεζοπόροι έφτασαν στο πούλμαν  και αφού έβγαλαν τα βρεγμένα ρούχα  τους περίμεναν και τους τελευταίους να επιστρέψουν.

Όταν και οι τελευταίοι  πεζοπόροι  κατέφτασαν αφού βγάλαμε όλοι τα βρεγμένα ρούχα και παπούτσια  κατευθυνθήκαμε προς τη θάλασσα  και κολυμπήσαμε στο   Ασπρονέρι. Μερικοί προτίμησαν να καθίσουν  στα μαγαζάκια της παραλίας για φαγητό ή κανένα παγωτό και καφεδάκι. Αργά το απόγευμα πήραμε το δρόμο της επιστροφής για τη Νίκαια.

Ήταν μια από τις πιο εντυπωσιακές εκδρομές του Φυσιολάτρη που συνδύασε το υπέροχο φαράγγι του Ασωπού με μπάνιο στη θάλασσα και όλοι όσοι συμμετείχαν έφυγαν κατενθουσιασμένοι.