Το Σάββατο, 27 Νοεμβρίου 2021 κάναμε μια πανέμορφη εκδρομή στο οροπέδιο της Ζήριας.

Μετά από μια σύντομη στάση κοντά στο Κιάτο, κατευθυνθήκαμε προς το Ξυλόκαστρο και από εκεί αρχίσαμε να ανεβαίνουμε στην Ορεινή Κορινθία. Περάσαμε  τα Άνω Τρίκαλα Κορινθίας και τη μονή του Αγίου Βλασίου και πριν φτάσουμε στο οροπέδιο της Ζήριας αρχίσαμε την πεζοπορία μας.

Ξεκινήσαμε όλοι μαζί πεζοπόροι και ορειβάτες , όπου οι μεν πρώτοι  θα έφταναν στη λίμνη Δασίου  και θα επέστρεφαν στα μεσαία Τρίκαλα ενώ οι ορειβάτες θα ανέβαιναν στην κορυφή Κλεφτάκη. 

Πήραμε λοιπόν το μονοπάτι που ανέβαινε μέσα από τα έλατα στην Περδικούλα ξεκινώντας με λίγο βροχή και αέρα αλλά στη συνέχεια ο καιρός έφτιαξε λίγο.

Από την κορυφή της Περδικούλας κατηφορίσαμε προς το οροπέδιο και το διασχίσαμε προς τη λίμνη, έχοντας ψηλά από πάνω μας τις κορυφές της μικρής και μεγάλης Ζήριας.

Φτάνοντας  στην λίμνη Δασίου συναντήσαμε μόνο ένα κοπάδι από αγελάδες  και  είμασταν άτυχοι αυτή τη φορά γιατί δεν είδαμε πουθενά τα ημιάγρια άλογα του οροπεδίου.

 

Θα μας μείνουν  αξέχαστες οι εικόνες   που  παρακολουθήσαμε  στην προηγούμενη εξόρμησή  μας όπου δυο αρσενικά  άλογα έδωσαν μάχη  για την κυριαρχία στην αγέλη δίπλα στη λίμνη . Η λίμνη αυτή τη φορά είχε αρκετό νερό λόγω και των τελευταίων βροχοπτώσεων στην περιοχή.

Φτάνοντας  στη λίμνη Δασίου κάναμε μια στάση για λίγο ξεκούραση και ύστερα χωριστήκαμε σε δύο ομάδες. Η πρώτη ομάδα θα ανηφόριζε προς την κορυφή Κλεφτάκη, ενώ η δεύτερη θα έπαιρνε το μονοπάτι για τα Άνω Τρίκαλα.

Περνώντας τη λίμνη, η πρώτη  ομάδα ,συνέχισαν στο μονοπάτι προς τη ράχη και μετά από λίγο στρίβοντας δεξιά  ανέβηκαν στην κορυφή Κλεφτάκη. Μια όμορφη διαδρομή με καλό καιρό, μόνο που είχε λίγο αέρα.

Φθάνοντας στην  κορυφή  απολαύσαμε τη θέα βλέποντας γύρω τα βουνά μέχρι το Χελμό και απέναντι τον Παρνασσό και τη θάλασσα του  Κορινθιακού κόλπου. Αφού ανεβήκαμε και κατεβήκαμε αρκετές κορυφές,  φτάσαμε στον αγροτικό δρόμο. Τον διασχίσαμε και κάπου στρίψαμε αριστερά σε ένα μονοπάτι που φτάνει στο Κεφαλάρι, όπου βγαίνει άφθονο νερό. Από εκεί κατηφορίσαμε μέχρι τα Άνω Τρίκαλα  και κατευθυνθήκαμε στον κεντρικό δρόμο, όπου ήρθε και μας πήρε το πούλμαν γιατί ήδη είχε αρχίσει πάλι να βρέχει. Φτάνοντας στα μεσαία Τρίκαλα όπου είχαν νωρίτερα φτάσει και οι πεζοπόροι και γευμάτιζαν στις  τοπικές  ταβέρνες.

Και αυτοί έκαναν μετά τη λίμνη  αρκετή διαδρομή, αφού πέρασαν  μέσα από μια χαράδρα με τρεχούμενα νερά και πυκνή βλάστηση, κάνοντας συνολικά διαδρομή 4 ωρών.

Οι λιγοστοί τουρίστες μας, αφού επισκεφτήκαν τη Μονή Βλασίου, έκαναν τις βόλτες τους στα Τρίκαλα.

Μετά το γεύμα, ευχαριστημένοι όλοι από την όμορφη μέρα μας, πήραμε το δρόμο της επιστροφής, κάνοντας μια ενδιάμεση στάση κοντά στο  Κιάτο και φτάσαμε σχετικά νωρίς στη Νίκαια γιατί ο δρόμος το Σάββατο  έχει λιγότερη κίνηση από ότι την Κυριακή.

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
•