Την Κυριακή 11 Μαρτίου 2012 πραγματοποιήσαμε την  εκδρομή  μας στον Παρνασσό. Ξεκινήσαμε με δύο πούλμαν από την Αθήνα και, αφού περάσαμε την Αμφίκλεια (Δαδί) , ανηφορίσαμε  προς τον Παρνασσό.   Ο Παρνασσός ήταν το κατεξοχήν βουνό του θεού Απόλλωνα. Εδώ διάλεξαν οι αρχαίοι Έλληνες να χτίσουν το λαμπρότερο μαντείο αφιερωμένο στο θεό του φωτός. Ο Παρνασσός έχει ανακηρυχθεί από το 1938  Εθνικός Δρυμός, για την προστασία του μοναδικού οικοσυστήματός του. Τα δάση του  είναι  πανέμορφα. Εδώ συναντάμε πλούσια χλωρίδα με αρκετά ενδημικά είδη και αξιόλογη ορνιθοπανίδα.

Φτάσαμε στο Πολύδροσο ( Σουβάλα ) με τις γνωστές  πηγές του Βοιωτικού Κηφισού και συνεχίσαμε προς τη Λιλαία. Εδώ  μας περίμενε ο οδηγός βουνού  κ. Λουκάς από την Nature in action, για να μας οδηγήσει στο μονοπάτι όπου θα περπατούσαμε. Από νωρίς χιόνιζε και όσο ανεβαίναμε το χιόνι γινόταν όλο και πιο πυκνό.  Λίγο πριν τον Επτάλοφο (Αγόριανη)  τα πούλμαν  αναγκάστηκαν λόγω του χιονιού  να σταματήσουν. Αφού ετοιμαστήκαμε όλοι φορώντας μπότες ,γκέτες , σκούφους και αδιάβροχα,  ξεκινήσαμε την πορεία μας. Οι συνθήκες  ήταν πολύ καλές για περπάτημα χωρίς αέρα και όχι πολύ κρύο. Το χιόνι έπεφτε απαλά-απαλά πάνω μας σε όλη τη διάρκεια της διαδρομής . Απολαμβάναμε το χιονισμένο τοπίο και  βγάζαμε φωτογραφίες. Ήταν μια εμπειρία που πολλοί από μας πρώτη φορά την έζησαν.

Κατηφορίσαμε ένα αρχαίο μονοπάτι  που παλιά ένωνε την κεντρική Ελλάδα με τους Δελφούς. Σε πολλά σημεία  του ήταν στρωμένο με πέτρα . Στο δρόμο μας είδαμε μικρούς αρχαίους πύργους που χρησίμευαν σαν χάνια για να ξεκουράζονται οι ταξιδιώτες που πήγαιναν στο μαντείο των Δελφών.  Oπως μας είπε και ο ξεναγός μας, οι ταξιδιώτες , πάνω στη συζήτηση, έλεγαν για ποιο λόγο ήθελαν να επισκεφτούν το μαντείο των Δελφών. Οι άνθρωποι του μαντείου, που βρισκόντουσαν εδώ, αφού άκουγαν την ιστορία του κάθε ταξιδιώτη, έφταναν πιο νωρίς στο μαντείο από άλλο πιο σύντομο μονοπάτι   και τα εξιστορούσαν όλα στους ιερείς του Μαντείου. Οι ιερείς προετοιμασμένοι για το ποιος θα τους επισκεφτεί και τι ήθελε του έδιναν το καταλληλότερο χρησμό”.

Το μονοπάτι ήταν καλυμμένο με χιόνι και σε πολλά σημεία χανότανε γι αυτό ο οδηγός μας κ. Λουκάς αναγκάστηκε να βάλει το GPS  με τη διαδρομή. Τελικά μετά από μια κατηφορική πανέμορφη διαδρομή μέσα στο χιόνι περίπου  τριών  ωρών, φτάσαμε στη Λιλαία. Εδώ μας  περίμεναν τα πούλμαν και πήγαμε για γεύμα στο Πολύδροσο.

Στις 17.00 όλοι ευχαριστημένοι και κουρασμένοι από τη διαδρομή μπήκαμε στα πούλμαν και πήραμε το δρόμο του γυρισμού.

{gallery}2012/ekdromi11.3.12{/gallery}