Το Σάββατο 22 Σεμπτέβρη ξεκινήσαμε στις 7 από τη Νίκαια και, αφού πήραμε λίγους φίλους από το μετρό Αιγάλεω και την Εθνική οδό, κατευθυνθήκαμε προς τη Θήβα. Κάναμε  μια στάση για καφεδάκι στο Olympus Plaza και τελικά φτάσαμε στο ορεινό χωριό της Βοιωτίας, το  Κυριάκι. Στην κεντρική πλατεία του με την όμορφη εκκλησία μας περίμενε ο οδηγός μας, μέλος του ορειβατικού Συλλόγου Κυριακίου. Παρέλαβε τους πεζοπόρους και έκαναν μια 5ωρη πορεία,  Κυριάκι-Αρβανίτσα- Αγία Άννα, μέσα στο δάσος από έλατα. Οι υπόλοιποι έμειναν στο όμορφο και γραφικό χωριό για περιήγηση, ψώνια και βόλτες. Θελήσαμε να επισκεφθούμε το Λαογραφικό Μουσείο του χωριού, που στεγάζεται σε ένα ψηλό πέτρινο κτήριο, αλλά ήταν δυστυχώς κλειστό. Δοκιμάσαμε επίσης τα αρτο...ποιήματα των 3 τοπικών φούρνων, ήπιαμε κάτι δροσιστικό και μπήκαμε στο πούλμαν, για να πάμε στο χώρο αναψυχής Αρβανίτσα, περίπου 5 χλμ. έξω από το Κυριάκι. Όμορφος και δροσερός ο χώρος προσφέρεται για καλοκαιρινές και χειμερινές εξορμήσεις και πικ – νικ. Είναι γνωστός επίσης και  από τις συναυλίες που λαμβάνουν χώρα εδώ το καλοκαίρι.

Εκεί περιμέναμε τους φίλους που ήδη πεζοπορούσαν και συνεχίσαμε μαζί ( για ένα τρίωρο ακόμα περίπου ) ως το χωριό Αγία Άννα, έχοντας πάντα μαζί τον οδηγό μας. Το χωριό αυτό με τις όμορφες αυλές το απόλαυσαν περισσότερο οι λιγοστοί « τουρίστες » μας. Ακολουθήσαμε όλοι το αρκετά σκιερό και κακοτράχαλο μονοπάτι 22 κάτω από τα έλατα , έχοντας παρέα και τη  δροσιά που επικρατούσε, γιατί το καλοκαίρι δε μας είχε ακόμα εγκαταλείψει και ο ήλιος  ήταν αρκετά καυτός.

Όλα πήγαν καλά ως την Αγ. Άννα, απ΄ όπου μας παρέλαβε το πούλμαν και μας έφερε στην παραλία Σαράντη. Από ψηλά φάνταζε ωραίος ο κόρφος και πράγματι ήταν κι από κοντά μια γραφική και φιλόξενη παραλία. Τα λιγοστά μαγαζάκια άδεια , μια και οι παραθεριστές είχαν πλέον αποχωρήσει, μόλις φτάσαμε πήραν αμέσως ζωή. Απολαύσαμε το μπάνιο μας, γευματίσαμε δίπλα στο κύμα, ξεκουραστήκαμε  και φύγαμε κατά τις 6:30 το απόγευμα για τη Νίκαια.

{gallery}2012/ekdromi22.9.12{/gallery}