Το Σάββατο 8 Δεκεμβρίου 2012 πραγματοποιήσαμε μια  εκδρομή  στην Αράχοβα και περπατήσαμε  στον Παρνασσό.

Ξεκινήσαμε στις 7.15  από τη Νίκαια και, αφού πήραμε λίγους φίλους από το μετρό Αιγάλεω και την Εθνική οδό, κατευθυνθήκαμε προς τη Βοιωτία. Κάναμε  μια στάση για καφεδάκι στον Ορχομενό  και τελικά φτάσαμε στην Αράχοβα . Εδώ αφήσαμε τους τουρίστες, για να περιηγηθούν στην κοσμοπολίτικη Αράχοβα.

Η «Μύκονος του Χειμώνα», όπως την αποκαλούν, γιατί έχει πολλούς επισκέπτες που έρχονται εδώ για να κάνουν σκι στο χιονοδρομικό κέντρο του Παρνασσού. Στο κέντρο της δεσπόζει ο ναός του Αγίου Γεωργίου  με τα μαρμάρινα σκαλιά του από το περιζήτητο κόκκινο μάρμαρο του Παρνασσού, όπου το Πάσχα  γίνεται το γνωστό πανηγυράκι με πανάρχαια Ελληνικά έθιμα, καθώς και ο Βράχος της Ώρας με υπέροχη θέα . Αριστερά και δεξιά του μοναδικού δρόμου που διασχίζει την Αράχοβα  διάφορα καταστήματα  με παραδοσιακά προϊόντα από αραχωβίτικα κεντητά μέχρι  και το γνωστό τυρί του Παρνασσού τη φορμαέλλα.

Στη δυτική έξοδο της πόλης υπάρχει η  μαρμάρινη προτομή του Γ. Καραϊσκάκη, πάνω σε πέτρες, σύμβολο της νίκης των Ελλήνων  κατά των Τούρκων στην ομώνυμη  μάχη του 1821.

Οι πεζοπόροι,  αφού χωρίστηκαν σε δυο ομάδες, ξεκίνησαν την πεζοπορία τους από την πάνω μεριά της Αράχοβας. Η πρώτη ομάδα ανεβαίνοντας από την Αράχοβα έφτασαν  στη Νερομάνα και στη συνέχεια  άρχισαν  να κατηφορίζουν στο μονοπάτι προς το Ζεμενό. Μια διαδρομή 3 ωρών με αρκετές δυσκολίες σε διάφορα σημεία του μονοπατιού, που κατέληξε στο Χάνι του Ζεμενού . Εδώ είχαν φτάσει και οι τουρίστες από την Αράχοβα και όλοι μαζί σε ταβέρνα του Ζεμενού γεύτηκαν τα νοστιμότατα ψητά του Παρνασσού. Η δεύτερη ομάδα αποτελούμενη από τους πιο έμπειρους έκανε τη διαδρομή Αράχοβα-Νερομάνα-Ταξιάρχες-Ακρινό Νερό και κατέληξαν στη μονή Αγ. Ιερουσαλήμ. Η διαδρομή στην αρχή εύκολη σε δασικό ανηφορικό δρόμο μέσα από έλατα με υπέροχη θέα  τις πανέμορφες βουνοκορφές του Παρνασσού και την κοιλάδα των Δελφών μέχρι και τις ακτές της Πελοποννήσου.

Ανεβαίνοντας όμως ψηλότερα συναντήσαμε το πρώτο χιόνι  και στην κορυφή βρήκαμε πυκνή ομίχλη  και ανεμοθύελλα. Η ορατότητα πολύ μικρή και τα σημάδια σκεπασμένα από το χιόνι που είχε ρίξει την προηγούμενη βραδιά. Το κρύο τσουχτερό αλλά πάλι ο Άγγελος Μπ. έσωσε  την κατάσταση με το τσίπουρο και τους ξηρούς καρπούς που  μας ζέσταναν και μας έδωσαν δύναμη να συνεχίσουμε. Μετά από μια πορεία 1-2 ωρών  μέσα στην ομίχλη και στο χιόνι, όπου διασκορπιζόμαστε, για να εντοπίσουμε τα κόκκινα σημάδια και τα μεταλλικά κολωνάκια, αρχίσαμε να κατηφορίζουμε προς τη μονή Αγ. Ιερουσαλήμ. Κατεβαίνοντας χαμηλότερα συναντήσαμε και τα πρώτα έλατα και εκεί καθίσαμε λίγο να ξεκουραστούμε και να φάμε ό,τι πρόχειρο είχε ο καθένας μαζί του. Η μεγάλη κατηφόρα και  το χιόνι έκαναν την πορεία αρκετά δύσκολη, αλλά τελικά λίγο πριν νυχτώσει φτάσαμε όλοι κουρασμένοι στο μοναστήρι, όπου μας περίμεναν οι υπόλοιποι. Βάλαμε στεγνά ρούχα και ξεκινήσαμε για την επιστροφή μας στη Νίκαια, ικανοποιημένοι που φέραμε σε πέρας μια από τις πιο δύσκολες διαδρομές με δύσκολες καιρικές συνθήκες.

{gallery}2012/ekdromi8.12.12{/gallery}