Το Σάββατο, 9 Μαρτίου 2013, κάναμε μια πανέμορφη  εκδρομή στον Παρνασσό, το  βουνό με το ξακουστό μαντείο των Δελφών αφιερωμένο στο θεό του φωτός Απόλλωνα και τον Εθνικό Δρυμό με την πλούσια χλωρίδα, με αρκετά ενδημικά είδη και αξιόλογη ορνιθοπανίδα.

Ξεκινήσαμε με δύο πούλμαν από την Αθήνα και, αφού περάσαμε την Αμφίκλεια (Δαδί), συνεχίσαμε  προς τη  βόρεια πλευρά του Παρνασσού.

Φτάνοντας στο Πολύδροσο ( Σουβάλα ) με τις γνωστές  πηγές του Βοιωτικού Κηφισού συνεχίσαμε προς τη Λιλαία μέχρι την Αγία Παρασκευή. Στο σημείο αυτό υπάρχει ταμπέλα του Δασαρχείου Άμφισσας με ένδειξη «Μονοπάτι Αγ. Παρασκευή - Μπαρουτοσπηλιά». Από εδώ   ξεκίνησε η πεζοπορία μας για  το  φαράγγι  του Κακορέματος που οδηγεί στην Μπαρουτοσπηλιά (ή Δρακοσπηλιά).

Στην αρχή υπάρχει χωματόδρομος που  οδηγεί στο φαράγγι, έχοντας δεξιά του μια περιφραγμένη φάρμα με άλογα, ελάφια και αγριογούρουνα. Από εδώ  ξεκινά ένα πανέμορφο μονοπάτι που ανηφορίζει στη δεξιά πλευρά του φαραγγιού. Στην αρχή  το μονοπάτι είναι άνετο και σκεπασμένο αριστερά και δεξιά με μεγάλα  πουρνάρια. Ανεβαίνοντας πιο ψηλά βλέπουμε αριστερά και δεξιά της χαράδρας τους τεράστιους σχηματισμούς των βράχων και ακούμε το κελάρυσμα  του νερού, καθώς κατεβαίνει από τις χιονισμένες βουνοπλαγιές. Μετά από μια ώρα και κάτι ευχάριστης διαδρομής φτάσαμε   στην περίφημη Μπαρουτοσπηλιά.

Ένα τεράστιο σπήλαιο με  μεγάλο πλάτος, βάθος αλλά και ύψος οροφής. Αριστερά μας διακρίνουμε μια ακόμα μεγάλη αίθουσα με υπέροχους σταλαγμιτικούς σχηματισμούς, που θυμίζουν κολυμπήθρες. Η θέα από ψηλά πολύ όμορφη αγναντεύοντας τις απότομες πλαγιές του Παρνασσού. Αφού ξεκουραστήκαμε λίγο, φάγαμε ό,τι πρόχειρο είχε ο καθένας μαζί του, ένα σάντουιτς, ένα φρούτο, ξηρούς καρπούς  με λίγο τσιπουράκι κερασμένο από τον Άγγελο, οι περισσότεροι πήραν το δρόμο της επιστροφής συλλέγοντας στο δρόμο όλων των ειδών τα χόρτα που πλουσιοπάροχα δίνει η Ελληνική γη ειδικά αυτή την εποχή. Μια μικρή ομάδα συνέχισε το ανέβασμα μέχρι τον Προφήτη Ηλία ψηλότερα. Η διαδρομή φανταστική αριστερά και δεξιά του ρέματος μέσα στα έλατα. Ανεβαίνοντας ψηλότερα συναντήσαμε και αρκετό χιόνι που σιγά-σιγά έλιωνε και τροφοδοτούσε με νερό όλους τους γειτονικούς χείμαρρους.

 Περπατώντας λίγη ώρα πάνω στο χιόνι φτάσαμε στις ποτίστρες όπου το νερό έτρεχε άφθονο και λίγο πιο κάτω υπήρχε ένας χώρος αναψυχής του δασαρχείου με υπαίθρια ξύλινα παγκάκια και τραπέζια. Συνεχίζοντας στο δασικό δρόμο πάνω στο χιόνι φτάσαμε τελικά σε μια φτερόλακκα. Από εδώ ξεκινήσαμε να κατηφορίζουμε σε ένα δύσκολο δύσβατο και γλιστερό μονοπάτι και μετά από αρκετές περιπέτειες φτάσαμε λίγο πιο πάνω από την Μπαρουτοσπηλιά. Από εδώ παίρνοντας το γνωστό μας πλέον  μονοπάτι φτάσαμε στην Αγία Παρασκευή μετά από πορεία πάνω από 6 ώρες και κατευθυνθήκαμε στην ταβέρνα. Εδώ μας περίμεναν και οι υπόλοιποι μαζί με τους τουρίστες που και αυτοί με τη σειρά τους είχαν επισκεφτεί την Αγόριανη και τον αρχαιολογικό χώρο της Λιλαίας. Ένα γρήγορο φαγητό με λίγο κρασάκι, γιατί είχαμε αργήσει πάρα πολύ και στη συνέχεια γύρω στις 6 μ.μ. μπήκαμε στο πούλμαν και πήραμε το δρόμο της επιστροφής.

{gallery}2013/ekdromi9.3.13{/gallery}