Την Κυριακή, 24 Νοεμβρίου 2013, πραγματοποιήσαμε μια 5ωρη  διαδρομή στον Ελικώνα. Ο Ελικώνας είναι από τα αγαπημένα μας βουνά, όπου κάνουμε πεζοπορίες σε συνεργασία πάντα με τον πολιτιστικό σύλλογο Κυριακίου.

Ξεκινήσαμε από την Άσκρη και δια μέσου της πηγής Αγανίππη και Χαλίκι φτάσαμε στην Ευαγγελίστρια. Στην αρχή περάσαμε ανάμεσα  από αμπέλια, με τα  κληματόφυλλά τους να σχηματίζουν χιλιάδες αποχρώσεις και πού και πού βρισκαμε  πάνω στα κλήματα τα τελευταία σταφύλια «καμπανάκια». Συνεχίσαμε  το  ανέβασμα στους πρόποδες του Ελικώνα και  βρήκαμε ένα χωματόδρομο που μας ανέβασε προς την Ευαγγελίστρια. Ο προορισμός όλων ήταν η Ευαγγελίστρια που βρισκόταν στη βόρεια πλευρά του Ελικώνα, περίπου στα 1000 μέτρα.
Περπατώντας κάτω από τα έλατα περάσαμε την κορυφογραμμή και βρεθήκαμε στη βόρεια πλευρά του βουνού, όπου το κρύο άρχιζε να γίνεται τσουχτερό. Στη διαδρομή μας από την κοιλάδα των Μουσών, περάσαμε κοντά από  την πηγή Ιπποκρήνη, όπου σύμφωνα με τη Μυθολογία ο Πήγασος, το φτερωτό άλογο του Βελλεροφόντη, γιου του Ποσειδώνα και της Μέδουσας, πετώντας από τον Όλυμπο για την Αιθιοπία χτύπησε την οπλή του στη Γη και βγήκε νερό. Εδώ καθίσαμε λίγο να ξεκουραστούμε και στη συνέχεια πήραμε την κατηφόρα για την Ευαγγελίστρια.

Την τελευταία ώρα έπεφτε καταρρακτώδης βροχή και όλοι επιταχύναμε για να φτάσουμε στον Ζαγαρά. Φτάνοντας στα πρώτα σπίτια  τα τραγούδια της παρέας των τουριστών από τις ταβέρνες μας κατεύθυναν στην πλατεία του χωριού. Οι τουρίστες καθισμένοι στην ταβέρνα  ήταν στο «τσακίρ κέφι»,  αφού νωρίτερα επισκέφτηκαν το οινοποιείο Σαμαρτζή. Φτάνοντας στην ταβέρνα, αφού στεγνώσαμε και ζεσταθήκαμε δίπλα στο τζάκι , γευματίσαμε και  ύστερα πήραμε το δρόμο της επιστροφής. Στο μυαλό μας έρχονται τα λόγια του ποιητή  Ονέστου: 
 «Ανεβαίνοντας στον Ελικώνα κουράζεσαι πολύ, αλλά χορταίνεις με το γλυκό νερό της κρήνης του Πήγασου».{gallery}2013/ekdromi24.11.13{/gallery}