Το 2014 ξεκίνησε με την πρώτη μας 5ημερη  εκδρομή,  3 ως 7 Ιαν. 2014 (Φώτα), στη λίμνη Πλαστήρα-Μετέωρα-Ελάτη και Περτούλι-Μέτσοβο και Καστοριά, με ορμητήριο την πόλη της Καλαμπάκας. Την  Παρασκευή 3 Ιανουαρίου ξεκινήσαμε από τη Νίκαια με δύο πούλμαν και, αφού παραλάβαμε  αρκετούς φίλους μας από το Μετρό Αιγάλεω, κατευθυνθήκαμε, μέσω της Εθνικής οδού, προς τη Λαμία. Στη συνέχεια πήραμε την παλιά Εθνική και λίγο πριν το Δομοκό,  στη λίμνη της Ξυνιάδας, σταματήσαμε για καφεδάκι. Συνεχίσαμε προς Καρδίτσα και φτάσαμε στην τεχνητή  λίμνη Πλαστήρα. Η λίμνη αυτή σχηματίστηκε το 1959 με το φράγμα στον ποταμό Μέγδοβα και ήταν ιδέα του Νικ. Πλαστήρα. Το νερό της χρησιμοποιείται για άρδευση και για τη λειτουργία του υδροηλεκτρικού εργοστασίου της ΔΕΗ. Κάναμε το γύρο της λίμνης από τη Μονή Κορώνης, βγάλαμε φωτογραφίες στο φράγμα της Καστανιάς  και κατευθυνθήκαμε σε μια όμορφη τοποθεσία,  κοντά σε ένα μικρό ποταμάκι, όπου γευτήκαμε το κρύο πιάτο που μας προσέφερε ο Φυσιολάτρης με λίγο κόκκινο κρασί. Ύστερα συνεχίσαμε  το γύρο της λίμνης και στην Πεζούλα  περπατήσαμε δίπλα στη λίμνη. Αφήσαμε τη λίμνη και συνεχίσαμε για Τρίκαλα –Καλαμπάκα. Φτάσαμε στην Καλαμπάκα γύρω στις οκτώ το βράδυ και, αφού τακτοποιηθήκαμε στα δύο ξενοδοχεία της περιοχής και πήραμε το δείπνο μας, πήγαμε για ξεκούραση.

Τη 2η μέρα, Σάββατο, επισκεφτήκαμε την τεχνητή λίμνη του Αώου. Το νερό της χρησιμοποιείται για την παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος στον υδροηλεκτρικό σταθμό του Πουρναρίου. Η δυνατή βροχή που έπεφτε δεν μας επέτρεψε να περπατήσουμε και να χαρούμε την όμορφη αυτή τοποθεσία,  με τα δάση οξιάς και μαύρης πεύκης να περιτριγυρίζουν τη λίμνη και τη βλάστηση να φθάνει μέχρι τη στάθμη των νερών της. Κάναμε τον  ασφάλτινο δρόμο περιμετρικά της λίμνης και φύγαμε για το Μέτσοβο. Στο Μέτσοβο επισκεφτήκαμε  το Λαογραφικό Μουσείο Τέχνης, δωρεά του Αβέρωφ , με τους σπάνιους πίνακες , κάναμε τις βόλτες μας στο Πάρκο της πόλης και  στα Μετσοβίτικα σοκάκια και επιστρέψαμε στη ξενοδοχείο μας για δείπνο και ξεκούραση.

 Την 3η μέρα, Κυριακή, πρωί-πρωί κάναμε μια επίσκεψη στο σπήλαιο της  Θεόπετρας, ένα σπήλαιο με σημάδια ζωής από τη μέση  Παλαιολιθική εποχή (130.000 χρόνια) μέχρι τη Νεολιθική εποχή (4.000 χρόνια).

 Στη συνέχεια φύγαμε για την Πύλη Τρικάλων με το πανέμορφο πέτρινο γεφύρι της. Περπατήσαμε δίπλα στον Πορταϊκό ποταμό  και βγάλαμε φωτογραφίες πάνω στο γεφύρι, που ήταν κάποτε το μοναδικό πέρασμα από την Θεσσαλία στην Ήπειρο. Ύστερα κατευθυνθήκαμε προς το Περτούλι και την Ελάτη. Στο Νεραΐδοχώρι η μικρή πεζοπορία ως τη Βλαχόστρατα και το  Γεφύρι Χατζηπέτρου εξελίχθηκε σε περιπέτεια. Τα ορμητικά νερά του ποταμού και το χαλασμένο γεφύρι δεν μας επέτρεψαν να ακολουθήσουμε την προγραμματισμένη διαδρομή. Αντί αυτής επιλέξαμε μια κυκλική διαδρομή, που όμως μας παραπλάνησε και μας πήγε πολύ μακριά. Η επιστροφή μας στην Ελάτη έγινε μετά από πολλές ώρες περπατήματος. Άρχισε να νυχτώνει και από μακριά βλέπαμε τα φώτα του χωριού . Όμως  μια  χαράδρα που μας χώριζε έκανε δύσκολη τη διάβασή μας και εδώ « επιστρατεύτηκαν » ένα τζιπάκι και οι άνθρωποι του χωριού, που με φακούς μας οδήγησαν από ένα γεφυράκι στο χωριό. « Τέλος καλό όλα καλά » και περνώντας για λίγο από το Περτούλι, πήραμε το δρόμο για τη βάση μας στην Καλαμπάκα. Την 4η μέρα, Δευτέρα, φύγαμε για την Καστοριά και  επισκεφτήκαμε τον  προϊστορικό οικισμό του  Δισπηλιού. Οι υπεύθυνοι μας ξενάγησαν στις καλύβες των προϊστορικών χρόνων , που βρίσκονταν μέσα στη λίμνη φτιαγμένες πάνω σε πασσάλους,  για να προφυλάσσονται από τους εχθρούς τους,  αρκετοί από τους οποίους διατηρούνται ακόμα και σήμερα στο βάθος της λίμνης .  Σειρά ύστερα είχε η πόλη της Καστοριάς , κτισμένη περιμετρικά γύρω από την όμορφη λίμνη της, όπου κάναμε μια παρόχθια πεζοπορία διάρκειας 3 ωρών και στη συνέχεια  παρακολουθήσαμε  την έναρξη του εντυπωσιακού τοπικού καρναβαλιού « Ραγκουτσάρια » ( μεταμφιέσεις, μπάντες με χάλκινα κλπ). Αναχωρήσαμε νωρίς για το ξενοδοχείο, όπου είχαμε τη συνεστίαση μετά μουσικής (γλέντι).

Την 5η και τελευταία μέρα ,Τρίτη, κάναμε την  επίσκεψή μας στα γραφικά Μετέωρα.Πραγματοποιήθηκε   κοινή  πεζοπορία  στα μονοπάτια των Μετεώρων με την συμμετοχή  του  Ελληνικού  Ορειβατικού  Συλλόγου Καλαμπάκας  και της  Λέσχης  Ειδικών Δυνάμεων  του Νομού Τρικάλων. Η πεζοπορία ξεκίνησε από το ξενοδοχείο μας, με κατεύθυνση προς την Ιερά Μονή Αγ. Τριάδος, ανάμεσα από τους ψηλότερους βράχους Άλισσο και Αϊάς , μέσα από το αρχέγονο  μονοπάτι της παλαιάς πόλης (Σοποτό).   Όσο προχωρούσαμε  μέσα στο  καταπράσινο τοπίο με την  εκπληκτική θέα προς την κατεύθυνση των Ιερών Μονών, Αγίας Τριάδας και Αγίου Στεφάνου, το μονοπάτι γινόταν  ανηφορικό , μας παρέσυρε όλους σε ένα  άτυπο  κυνηγητό,  μας  ταξίδευε  στον  χρόνο και παράλληλα  μας δημιουργούσε μια  ευεξία. Το περπάτημα μέσα από το  «πέτρινο  φιδωτό  δάσος»  είχε διάρκεια  60΄ λεπτά  μέχρι την είσοδο της μονής Αγίας Τριάδας.Ακολούθησε επίσκεψη στην Ι. Μονή Αγίου Στεφάνου. Περάσαμε  μια μικρή ξύλινη γέφυρα και φτάσαμε  στην είσοδο του Μοναστηριού. Διαβήκαμε μια βαριά θολωτή ξύλινη πόρτα και μπήκαμε στο εσωτερικό του Μοναστηριού. Επισκεφτήκαμε την  Ιερά Μονή του Αγίου Στεφάνου, τον Ναό του Αγίου Χαραλάμπους και προσκυνήσαμε  την Αγία Κάρα. Φωτογραφίσαμε και θαυμάσαμε από ψηλά τη μοναδική θέα . Αυτό που αντικρίσαμε, είναι δύσκολο να το περιγράψει κανείς. Κάτω από τα πόδια μας απλωνόταν ο Πηνειός ποταμός σαν ένα πελώριο φίδι και μια ατελείωτη ευθεία γραμμή γυάλιζε στο φως του πρωινού ήλιου. Μακριά βλέπαμε τη γαλαζόχρωμη οροσειρά της Πίνδου και μπροστά μας, στα ριζά των Μετεωρίτικων βράχων, με πανοραμική θέα στον απέραντο Θεσσαλικό κάμπο, απλωνόταν η όμορφη κωμόπολη της Καλαμπάκας.

Ύστερα όλοι οι πεζοπόροι επισκέφθηκαν με τα πούλμαν την Ιερά Μονή Βαρλαάμ και στη συνέχεια οι περισσότεροι  ακολουθήσαμε  το απότομο κατηφορικό μονοπάτι προς την Ιερά Μονή Αγίου Νικολάου ( διάρκειας 45 λεπτών ). Πάνω από  τα  κεφάλια  μας υπήρχε  μόνο μια στενή λωρίδα ουρανού και δίπλα μας η παρουσία των τεράστιων βράχων που λες και έφταναν μέχρι τον ουρανό.  Φτάνοντας  στο διάσελο βρεθήκαμε  κάτω από το Άγιο Πνεύμα.  Σκαλισμένα στα βράχια είδαμε τα ξύλινα ασκηταριά, με τις σκάλες τους κρεμασμένες στο κενό ή  στηριγμένες σε δοκάρια και σε τρύπες των βράχων με τα  πολύχρωμα μαντήλια που ήταν  κρεμασμένα  ψηλά  στη σπηλιά,  στα ερείπια του μοναστηριού του Αγ. Γεωργίου. Στη συνέχεια  ακολουθήσαμε  το δρόμο ανάμεσα στους βράχους Αμπάρια και Μάρμαρο και φθάσαμε  στην «πλατεία», του μικρού  γραφικού  χωριού,  Καστράκι. Σε όλη τη διαδρομή μας συνόδευε ο  κ. Ράπτης Αθανάσιος του Ε.Ο.Σ. Καλαμπάκας. Τελικά φτάσαμε στο σημείο αναχώρησης για την Αθήνα, όπου μας περίμεναν  τα δύο πούλμαν. Κάναμε μια στάση στην όμορφη πόλη των Τρικάλων, ανεβήκαμε στο κάστρο με σήμα κατατεθέν το ρολόι, περπατήσαμε στα σοκάκια του Σακαφλιά και επισκεφτήκαμε το σπίτι του Τσιτσάνη με τις θαυμάσιες ζωγραφιές του.

Αργά το βράδυ φτάσαμε στη Νίκαια έχοντας απολαύσει μια πανέμορφη εκδρομή.

{gallery}2014/ekdromi3-7.1.14{/gallery}