Για 2^η φορά πραγματοποιήσαμε την ανοιξιάτικη παιδική εκδρομή του « Φυσιολάτρη » στο αισθητικό πάρκο της Παύλιανης, μια και τόσο άρεσε σε μικρούς και μεγάλους την περασμένη χρονιά.

Ξεκινήσαμε με 2 πούλμαν από τη Νίκαια και, αφού παραλάβαμε και αρκετούς φίλους από το μετρό του Αιγάλεω, πήραμε την Εθνική Αθηνών – Λαμίας. Μετά από μια στάση στο 90ό χλμ. αναχωρήσαμε για Παύλιανη. Στο πούλμαν τα παιδιά πήραν μέρος σε κουίζ γνώσεων, που είχαν σχέση με τον τόπο που θα επισκεπτόμασταν, τη γεωγραφία, τη μυθολογία και την ιστορία του. Πλησιάζοντας όμως στην Τιθορέα μια ατυχία στο 2^ο πούλμαν μας καθυστέρησε λίγο. Μετά από τις απαραίτητες μετακινήσεις φτάσαμε παιδιά και συνοδοί στο σημείο της έναρξης της πεζοπορίας μας, λίγο έξω από το χωριό. Φωτογραφηθήκαμε όλοι μαζί στο ξεκίνημα, εξοπλιστήκαμε με καπελάκια και ... αντιηλιακές κρέμες και πήραμε το δρόμο που οδηγούσε στη ρεματιά, ακολουθώντας τις ταμπελίτσες. Οι  “εκπλήξεις” εμφανίζονταν σιγά – σιγά,  καθώς προχωρούσαμε, πότε μια κούνια πότε ένα αλλόκοτο παγκάκι, μια ξύλινη δοκός-γέφυρα με σκοινιά, μια αιώρα και πολλές άλλες κατασκευές – παιχνίδια. Περνούσαμε λοξά γεφυράκια ακούγοντας το μουρμουρητό του ποταμού Ασωπού συνεχώς δίπλα μας, που κατά διαστήματα κρυβόταν κάτω από μεγάλες πράσινες φυλλάδες.

Μια πρώτη μεγάλη σχετικά στάση έγινε στο τραμπολίνο, όπου μπήκαν μικρά και μεγαλύτερα παιδιά και δεν ήθελαν μάλιστα να σταματήσουν να χοροπηδούν σ΄αυτό. Συνεχίσαμε όμως  την πορεία μας, γιατί μας περίμεναν και άλλα παιχνίδια. Μια δεύτερη στάση κάναμε στα δεντρόσπιτα, όπου φωτογραφηθήκαμε δίπλα στο ποταμάκι που σχημάτιζε μικρούς καταρράκτες και πήραμε πάλι το δρόμο, για να καταλήξουμε σε λίγη ώρα στο πλάτωμα, όπου θα κάναμε το πικ – νικ μας. Εδώ  όμως υπήρχε το μεγάλο δέλεαρ για τα μικρά αλλά και για τους μεγάλους, όπως αποδείχτηκε στη συνέχεια, το τελεφερίκ με την καρέκλα. Και πάλι φέτος βοήθησαν οι επικεφαλής του «Φυσιολάτρη» και κάποιοι γονείς, ώστε να ικανοποιηθούν οι «ουρές» που σχηματίζονταν στην εξέδρα. Βέβαια, την προσοχή των παιδιών τράβηξε και η μικρή  σχεδία στο ποτάμι, όπως και κάποια άλλα παιχνίδια. Σύντομα τα παιδιά, αφού έφαγαν πρώτα, έπαιξαν βόλεϊ δίπλα στο ποτάμι, μέσα στο οποίο πολλές φορές έπεφτε η μπάλα τους, με αποτέλεσμα να προστίθεται νέο «παιχνίδι » στην προσπάθεια να τη μαζέψουν. Εδώ η συμβολή όσων μικρών κυκλοφορούσαν με μαγιό ήταν μεγάλη.Στο μεταξύ, αφού έφτασαν και οι πρώτοι μεγάλοι από αυτούς που είχαν μείνει πίσω λόγω της ατυχίας, η εικόνα με τις παρέες που είχαν στρώσει στην πρασινάδα χαλάκια, ψάθες με όλα τα καλούδια πάνω τους, ζωντάνεψε ακόμα περισσότερο. Τα κεράσματα έδιναν και έπαιρναν και οι μυρωδιές από όλα τα μεζεδάκια που είχαν βγει ακόμα κι από φορητά ψυγεία σου έσπαγαν τη μύτη. Το θέαμα εντυπωσιακό!

Κατά τις 4:30 άρχισαν να καταφτάνουν και όσοι έκαναν την 3ωρη διαδρομή από την Άνω Παύλιανη -Πλατανόρεμα -Αγία Τριάδα ως το χώρο αναψυχής και στρώθηκαν κι εκείνοι στο ... τραπέζι. Ήρθαν κουρασμένοι και λίγο ταλαιπωρημένοι, αλλά γρήγορα αποζημιώθηκαν από το όμορφο περιβάλλον στο οποίο βρέθηκαν. Κατά τις 6 παρά τέταρτο αφήσαμε τον όμορφο αυτό χώρο και πήραμε το δρόμο που οδηγούσε προς την Άνω Παύλιανη, όπου μας περίμεναν τα πούλμαν. Λίγο πριν βγούμε, είδαμε και τα μικρά μουσεία Υδροκίνησης που έχουν στηθεί εκεί. Τα μαντάνια, οι ντριστέλες και οι νερόμυλοι ήταν αυτή τη φορά σε λειτουργία και έτσι μπορέσαμε να δούμε πώς λειτουργούσαν έναν καιρό. Για λόγους ασφάλειας βέβαια το νεροπρίονο δε λειτουργούσε.

Μοιράσαμε από ένα δωράκι σε κάθε παιδί, ένα φακουδάκι, μια θήκη για κινητό στα μεγαλύτερα ή ένα παιχνίδι  και αναχωρήσαμε. Στην επιστροφή μας κάναμε μια στάση πάλι στο 90, όπου μάλιστα διοργανωνόταν σκακιστικός αγώνας, για τις ανάγκες μας, και κατά τις 10:30 περίπου βρισκόμαστε στη Νίκαια.

{gallery}2014/ekdromi10.5.14{/gallery}