- Λεπτομέρειες
- Τελευταία ενημέρωση : 03 Νοεμβρίου 2014 03 Νοεμβρίου 2014
1η ημέρα (5.9.2014) Αναχωρήσαμε από τον Πειραιά για Σύρο στις 7:30 το πρωί και φτάσαμε στην Ερμούπολη στις 11:30.
Η Ερμούπολη ιδρύθηκε στα χρόνια της Ελληνικής επανάστασης, μετά από την καταστροφή της Χίου, από νησιώτες πρόσφυγες που την ονόμασαν έτσι προς τιμή του Ερμή, του αρχαίου Έλληνα θεού προστάτη του εμπορίου. Χάρη στην κομβική θέση της Σύρου στο κέντρο των Κυκλάδων και το μεγάλο φυσικό της λιμάνι, η Ερμούπολη αναδείχθηκε γρήγορα σε σπουδαίο βιομηχανικό, εμπορικό και ναυτιλιακό κέντρο. Υπήρξε ένα από τα σπουδαιότερα εμπορικά λιμάνια της Ανατολικής Μεσογείου όλο το 19ο αι. Δημιουργήθηκε έτσι μια ισχυρή αστική τάξη, εφάμιλλη εκείνων των ευρωπαϊκών πόλεων.
Στην όμορφη και αριστοκρατική πρωτεύουσα του νησιού, την Ερμούπολη, επισκεφτήκαμε το Αρχαιολογικό Μουσείο (δίπλα στο Δημαρχείο). Η πιο ενδιαφέρουσα συλλογή εδώ είναι αυτή των Πρωτοκυκλαδικών ευρημάτων από τη Χαλανδριανή και το Καστρί, στα βορειοδυτικά της Σύρου. Ξεχωριστή θέση κατέχει επίσης το αιγυπτιακό αγαλμάτιο του ιερέα Ανχάπις από μαύρο γρανίτη, του 730 π.Χ. 
Μετά μπήκαμε στο πούλμαν και κατευθυνθήκαμε προς τα δυτικά, στο Γαλησσά, για φαγητό και τακτοποίηση στα δωμάτια του ξενοδοχειακού συγκροτήματος “Dolphin bay”, που θα μας φιλοξενούσε τις επόμενες μέρες. Το χωριουδάκι αυτό αποτελεί τον πιο τουριστικό προορισμό του νησιού, μια και διαθέτει τη μεγαλύτερη παραλία, με « γαλάζια σημαία » μάλιστα. Ξεχωρίζει στον οικισμό του η καθολική εκκλησία της Ιεράς Καρδίας του Ιησού, κτίσμα του 1892, και στο λόφο πάνω από το ξενοδοχείο μας το εκκλησάκι της Αγίας Πακούς, πάνω σε ερείπια της αρχαίας πόλης, από την οποία σώζονται σήμερα κάποια λείψανα. Από εδώ πάνω φαίνεται και η παραλία του Αρμεού.
Το απόγευμα βρεθήκαμε πάλι στην Ερμούπολη, στην Άνω Σύρο συγκεκριμένα, στο λόφο των Καθολικών δηλαδή. Κάναμε βόλτες στον κεντρικό δρόμο, την « Πιάτσα », αλλά και στα κάθετα ανηφορικά δρομάκια που οδηγούν στο μοναστήρι του Σαν Τζώρτζη ( Αγίου Γεωργίου ), κτίσμα του 1200 αρχικά, στην κορυφή του λόφου. Επισκεφτήκαμε το Κέντρο παραδοσιακών επαγγελμάτων, το οποίο φιλοξενεί εργαλεία και μηχανές διαφόρων παραδοσιακών επαγγελμάτων, καθώς και γεωργικά εξαρτήματα και σκεύη, και το μουσείο Μάρκου Βαμβακάρη σε ένα παλιό σπίτι, που αναπαλαιώθηκε γι΄αυτό το σκοπό, με φωτογραφίες και ενθυμήματα του μεγάλου συνθέτη. Φυσικά δεν παραλείψαμε να μπούμε μέσα σε διάφορες εκκλησίες καθολικές και ορθόδοξες ( 4 συνολικά υπάρχουν στο λόφο των Καθολικών ). Η θέα από το ύψωμα μοναδική προς το λιμάνι και τη φωτισμένη «αρχόντισσα» Ερμούπολη. Δειπνήσαμε σε κάποια από τις παραδοσιακές ταβέρνες και επιστρέψαμε στο κατάλυμά μας. 
2η ημέρα (6.9.2014) Σειρά σήμερα είχε η νοτιοδυτική πλευρά του νησιού. Περάσαμε από τη μεγάλη και οργανωμένη παραλία του Φοίνικα με τις μικρές αμμουδιές, από το Κόμητο και κάναμε στην Ποσειδωνία ( παλιότερα Ντελαγκράτσια ), όπου θαυμάσαμε αρκετά μεγάλα νεοκλασικά αρχοντικά σπίτια και επαύλεις, με κήπους και ψηλούς πύργους, χτισμένα στα τέλη του 19ου αι., εποχή ακμής για τη Σύρο. Στην Αζόλιμνο οι « τουρίστες « μας έμειναν για μπάνιο και γεύμα, ενώ εδώ κατέληξαν και οι πεζοπόροι, που έκαναν τη διαδρομή Βάρη – Αζόλιμνος.
Το απόγευμα έγινε – εκτός προγράμματος - πεζοπορία από το Γαλησσά προς τη σπηλιά του Αγ.Στεφάνου. Είναι ένα ιδιαίτερο τοπίο, με το εκκλησάκι του Αγ. Στεφάνου στην είσοδο της σπηλιάς μπροστά στη θάλασσα. Η προσέγγιση γίνεται και με καραβάκι.
Μετά το βραδινό φαγητό όσοι ήθελαν έκαναν τη βόλτα τους στην Ερμούπολη.
3η ημέρα (7.9.2014) Μετά το πρωινό φύγαμε για το Κίνι, ένα γραφικό παραλιακό πρώην ψαροχώρι. Στο χωριό υπάρχει Μουσείο Αλιευτικών Σκαφών, Υδρόβιων Οργανισμών και Οστράκων, το οποίο όμως ήταν κλειστό λόγω Κυριακής.
Οι τουρίστες έκαναν το μπάνιο τους στην αρκετά αξιοποιημένη παραλία, ενώ οι πεζοπόροι περπάτησαν μέχρι την παραλία του Αετού, περνώντας από την ήσυχη παραλία Δελφίνι με τα χοντρά βότσαλα. 
Επιστρέψαμε στην Ερμούπολη, όπου επισκεφτήκαμε το Ορθόδοξο Κοιμητήριο με το ναό του Αγ.Γεωργίου και τα εξαιρετικής τέχνης γλυπτά επιτύμβια μνημεία και μάλιστα σημαντικών και επώνυμων κατοίκων του νησιού. Λόγω βροχής όμως επισπεύσαμε την επιστροφή μας στο Γαλησσά. Εξάλλου είχαμε να ετοιμαστούμε για το βραδινό γλέντι. Η ζωντανή μουσική και τα νησιώτικα τραγούδια μάς κράτησαν μέχρι αργά, αφού ήταν μεγάλο και το κέφι όλων μας. Ήταν κιόλας η τελευταία μας νύχτα στο όμορφο νησί.
4η ημέρα (8.9.2014) Πήραμετο πρωινό μας, φορτώσαμε τις βαλίτσες μας στο πούλμαν και φύγαμε για Ερμούπολη, όπου είχαμε αρκετό χρόνο για περιήγηση. ‘Έτσι επισκεφτήκαμε πρώτα το Βιομηχανικό Μουσείο, στο δυτικό άκρο της πόλης, όπου είδαμε σημαντικά και εντυπωσιακά εκθέματα από διάφορα επαγγέλματα όπως βυρσοδεψίας, μηχανουργίας, κλωστοϋφαντουργίας, τυπογραφίας, ναυπηγικής, λουκουμοποιίας, συσκευασίας τροφίμων κ.λ.π. Ξεναγηθήκαμε από τον ευφραδέστατο υπεύθυνο του χώρου σε όλες τις αίθουσες, με ιδιαίτερη αναφορά στο πρώτο ηλεκτροκίνητο αυτοκίνητο Enfield. 
Ανηφορίσαμε λίγο προς την πόλη και μπήκαμε στον Ιερό Ναό της Κοίμησης της Θεοτόκου (Παναγία των Ψαριανών) κυρίως για να θαυμάσουμε την εικόνα
της “Κοίμησης της Θεοτόκου” , έργο του Δομήνικου Θεοτοκόπουλου, που μόλις πριν 20 χρόνια αποδείχτηκε ότι είναι έργο του μεγάλου Κρητικού ζωγράφου. Ο γυναικωνίτης της εκκλησίας είναι σε στυλ Μπαρόκ, ο θρόνος σε ρυθμό Ροκοκό και τα πλαίσια των εικόνων σε Βενετσιάνικο στυλ και επιχρυσωμένα.
Στο κέντρο της πόλης, στην Πλατεία Μιαούλη με τη μαρμάρινη εξέδρα της Φιλαρμονικής, επισκεφτήκαμε το επιβλητικό νεοκλασικό Δημαρχείο (έργο του Τσίλερ από το τελευταίο τέταρτο του 19ου αι.), με τη μνημειακή σκάλα και τις παραδοσιακής τέχνης οροφογραφίες στο εσωτερικό του.
Στην πλατεία Βαρδάκα, λίγο πιο πάνω βρίσκεται το Θέατρο “Απόλλων”, μικρογραφία της Σκάλας του Μιλάνου, έργο του Ιταλού Pietro Sampo, από το 1862 – 64 χτισμένο . Δεν εντυπωσιάζει εξωτερικά, αλλά στο εσωτερικό η αρχιτεκτονική του, που μιμείται ιταλικά πρότυπα είναι πράγματι εντυπωσιακή. 
Λίγη ανηφορίτσα ακόμα και φτάσαμε στον Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου του «Πλούσιου», ( ο « Πτωχός » είναι πάνω στο λόφο των Καθολικών ), πολιούχου της πρωτεύουσας. Εντυπωσιακή η πρόσοψή του με αέτωμα και πρόπυλο με ιωνικούς κίονες. Εσωτερικά μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζει η αγιογράφηση.
Φτάσαμε ακόμα πιο πάνω, στην αριστοκρατική συνοικία « Βαπόρια », με τα υπέροχα νεοκλασικά μέγαρα των πλούσιων Συριανών καραβοκύρηδων. Βγάλαμε πολλές φωτογραφίες στη “Mικρή Βενετία”, την παραλία των Βαποριών.
Γευματίσαμε σε κάποια ταβέρνα μέσα στα στενά σοκάκια, κοντά στην αγορά της πόλης, όπου κάναμε και τα ψώνια μας και στις 4 το απόγευμα μπήκαμε στο πλοίο για Πειραιά, στενοχωρημένοι λίγο, αφού δεν μας άρκεσαν οι 4 μόνο μέρες στο μαγευτικό κυκλαδονήσι. Υποσχεθήκαμε όμως ότι θα ξαναγυρίσουμε σ΄αυτό το νησί που διατηρεί ακόμα την αρχοντικό αέρα από κάποιους άλλους δοξασμένους καιρούς...
Περιγραφή: Γκούδας Παύλος, Αντιγραφή & επιμέλεια κειμένου: Βούλα Νομικού
{gallery}2014/ekdromi5-8.9.14{/gallery}