Ξεκινήσαμε με 2 πούλμαν από τη Νίκαια στις 7.15  και μετά από την παραλαβή αρκετών φίλων μας από το μετρό Αιγάλεω πήραμε την Εθνική οδό και στρίψαμε  για Χαλκίδα. Περάσαμε την καλωδιακή γέφυρα της Χαλκίδας και φτάσαμε στην  Ν. Αρτάκη, όπου στην παραλία της  κάναμε μια σύντομη στάση, για καφέ ή κάποιο κολατσιό. Ύστερα συνεχίσαμε για τη Βόρεια Εύβοια. Περάσαμε  το Προκόπι και το Μαντούδι, γνωστά για τα μεταλλεία τους,  σε μια όμορφη διαδρομή, μέσα σε πεύκα, πλατάνια, καστανιές,  σπάρτα και φτέρες αλλά και κερασιές, μηλιές και καρυδιές και  φτάσαμε στους Κουρκουλούς, το όμορφο χωριό στους πρόποδες  του Ξηρού όρους.

Εδώ η πρώτη πεζοπορική ομάδα ξεκίνησε συνολική πορεία 5 ωρών , για την ανάβαση στην κορυφή του Ξηρού Όρους και κατάβαση στους καταρράκτες του Δρυμώνα. Στην αρχή περπατήσαμε σε χωματόδρομο, ακολουθώντας την σήμανση προσέχοντας τα ασπροκόκκινα σήματα , προσπεράσαμε το εικονοστάσι του Αγίου Δημητρίου και ύστερα από λίγη ώρα πήραμε το ανηφορικό μονοπάτι.  Η πορεία μας έγινε κάτω από έλατα, δρυς και πεύκα.Εδώ κάπου άρχισε να ψιλοβρέχει  και αυτό έκανε τη διαδρομή μας περισσότερο δύσκολη. Φτάνοντας κάτω από τους βράχους της κορυφής ακολουθήσαμε το Μικρό Λούκι του Ξηρού Όρους και σε λίγη  ώρα προσεγγίσαμε την κορυφή (υψ. 990μ). Η πυκνή ομίχλη όμως μας στέρησε τη θέα να αγναντέψουμε τα γύρω βουνά και τις βόρειες  Σποράδες, Σκιάθο και Σκόπελο. Εάν η ατμόσφαιρα ήταν καθαρή θα  μπορούσαμε να δούμε μέχρι και το όρος Άθως, μέσα στη θάλασσα, αλλά το ειδυλλιακό  τοπίο της ομίχλης έκανε  το τοπίο να μοιάζει μαγικό.Ξαφνικά μέσα από την ομίχλη ακούστηκαν φωνές και σε λίγο ξεπρόβαλλε και η άλλη ομάδα  που ξεκίνησε από την άλλη πλευρά του Ξηρού Όρους, από τους καταρράκτες του Δρυμώνα για την κορυφή. Όλοι μαζί συναντηθήκαμε πάνω στην  κορυφογραμμή και περπατώντας στα  γυμνά ασβεστολιθικά πετρώματα καταλήξαμε  στο σημείο, όπου υπάρχει το κολονάκι της Γεωγραφικής Υπηρεσίας στρατού. Αφού ξεκουραστήκαμε για λίγο, βγάλαμε τις αναμνηστικές μας φωτογραφίες και στη συνέχεια όλοι πλέον μαζί πήραμε το κατηφορικό μονοπάτι για την επιστροφή μας, ακολουθώντας τα σήματα που υπάρχουν στα δένδρα. Κάποιοι γνώστες των μανιταριών δεν πτοήθηκαν και μάζεψαν και μανιτάρια, μιας και υπήρχαν άφθονα αυτή την εποχή κάτω από τα πεύκα και τα έλατα. Δυο τσάντες με Lactarius deliciosus,  κοινώς Λακτάριος ο νόστιμος,  και σχέδια για τρόπους μαγειρέματος  και περίπου σε μια ώρα κάθοδος στην άσφαλτο πάνω από τους  καταρράκτες του Δρυμώνα, που σχηματίζει το ρέμα Σηπιάς.  Κάναμε μια σύντομη επίσκεψη στους καταρράκτες, μια τοποθεσία ιδιαίτερης φυσικής ομορφιάς, όπου το νερό πέφτει από ύψος 15 μέτρων και σχηματίζει μια όμορφη λιμνούλα.Οι Καταρράκτες Δρυμώνα βρίσκονται στην Bόρεια Εύβοια μεταξύ του χωριού Κερασιά και Δρυμώνα ( Δήμος Ελυμνίων) σε υψόμετρο 620 μέτρων. Για να φτάσουμε εκεί  ακολουθήσαμε ένα καλά διαμορφωμένο μονοπάτι, μέσα σε  πεύκα, πλατάνια & πολλά άλλα  δένδρα, τα οποία μαζί με τις ξύλινες  γέφυρες και τα παγκάκια που έχουν γίνει με μεγάλη προσοχή και σεβασμό στη φύση από το Δασαρχείο, συμπληρώνουν το όμορφο τοπίο.Μπαίνοντας στα πούλμαν ξεκινήσαμε για την επίσκεψή μας στο Μοναστήρι του Οσίου Δαβίδ που βρίσκεται  4 χιλιόμετρα από τους καταρράκτες  και 25 χλμ. βόρεια της Λίμνης.

Η μονή του Οσίου Δαυίδ, η οποία βρίσκεται στην καρδιά του δάσους,  απέναντι  του χωριού Δρυμώνα, είναι αφιερωμένη στη Μεταμόρφωση του Σωτήρος. Η μονή κτίστηκε πριν από το 1500μ.Χ., καταστράφηκε και ξανακτίστηκε από τον Όσιο Δαυίδ πάνω στα ερείπια. Η ιερά μονή του Οσίου Δαυίδ είναι πολύ γνωστή για τις θείες αρετές ενός χαρισματικού γέροντα μοναχού, του μακαριστού Ιάκωβου, που για πολλά χρόνια και μέχρι το τέλος της ζωής του υπήρξε ο ηγούμενός της.

Γιορτάζει στις 6 Αυγούστου (Μεταμόρφωση του Σωτήρος), οπότε  πραγματοποιείται και ένα πολύ μεγάλο παζάρι έξω από τη μονή - αλλά και την 1η Νοεμβρίου στην μνήμη του Οσίου.

Στον ναό του Μοναστηριού φυλάσσονται σε λειψανοθήκη τα ευωδιάζοντα και θαυματουργά  οστά του Οσίου Δαυίδ του Γέροντος και άλλα πολύτιμα κειμήλια( το θυμιατό και το πετραχήλι του Οσίου).Ακόμα  μπορείτε να επισκεφθείτε και το ασκητήριο του Οσίου Δαυίδ, κάνοντας με τα πόδια μία μικρή απόσταση μέχρι την σπηλιά όπου ασκήτεψε ο θαυματουργός Όσιος. Στο εκκλησάκι  των Αγίων Αναργύρων στη νότια πτέρυγα των κελιών του μοναστηριού, θα δείτε αξιόλογες  αγιογραφίες του 17ου αιώνα. Η υποδοχή μας από τους μοναχούς ήταν εγκάρδια και μας φιλέψαν με ξηρούς καρπούς, σύκα, καφέ και κρασί. Αφήνοντας πίσω τη Μονή επισκεφτήκαμε τη Λίμνη, πρωτεύουσα του Δήμου Ελυμνίων. Μια όμορφη, γραφική παραθαλάσσια πόλη χτισμένη σε λόφο με πανοραμική θέα, που συνδυάζει το απόλυτο γαλάζιο του Ευβοϊκού κόλπου με το μοναδικό πράσινο του τοπίου τριγύρω από την πλούσια βλάστηση, δίνοντας την εντύπωση κυκλαδίτικου νησιού. Περιηγηθήκαμε στα πλακόστρωτα δρομάκια της και θαυμάσαμε τα νεοκλασσικά της κτίρια, τα αρχοντικά των παλιών καραβοκύρηδων με τις υπέροχες αυλές διώροφων σπιτιών που σφύζουν από πανέμορφα άνθη και λεμονιές.Εδώ συναντήσαμε και τους λιγοστούς τουρίστες μας που και αυτοί, αφού επισκέφτηκαν τους καταρράκτες του Δρυμώνα και το μοναστήρι του Οσίου Δαυίδ, κατέληξαν στη Λίμνη. Απολαύσαμε τους υπέροχους μεζέδες , τα φρέσκα ψάρια και ντόπια κρεατικά με το παραδοσιακό ούζο, τσίπουρο, κρασί ή την παγωμένη μπύρα στα γραφικά ταβερνάκια της παραλίας της Λίμνης. Επισκεφτήκαμε  το Ιστορικό και Λαογραφικό Μουσείο της Λίμνης , καθίσαμε για ένα καφεδάκι, παγωτό ή  γλυκό στα μαγαζάκια της παραλίας  και ... δρόμο για την επιστροφή μας. Μια μικρή  στάση κοντά στη Χαλκίδα  και  να ‘μαστε πάλι πίσω στη Νίκαια σε δυόμιση ώρες περίπου.

{gallery}2014/ekdromi15.11.14{/gallery}