Την Κυριακή, 29 Νοεμβρίου 2015, πραγματοποιήσαμε μια ημερήσια  εκδρομή στο Καλλίδρομο, με πάρα πολύ καλό καιρό για την εποχή του. Το Καλλίδρομο είναι βουνό της Φθιώτιδας – μήκους 35 χιλ. περίπου- στα ανατολικά της Οίτης, πάνω από τα στενά των Θερμοπυλών, με ψηλότερη κορυφή την Γκιόζα ή Σταυρός(1400μ.).

Παίρνοντας την Εθνική οδό για Λαμία μετά τις Θερμοπύλες στρίψαμε στην παλαιά Εθνική. Ανηφορίσαμε για τον Μπράλο  και σε λίγη ώρα φτάσαμε στη μονή Δαμάστας. Η Ιερά Μονή Δαμάστας, αφιερωμένη στο Γενέσιον της Θεοτόκου, βρίσκεται στις πλαγιές του Καλλίδρομου σε ύψος 580 μ., μέσα σε ένα μαγευτικό περιβάλλον  με θαυμάσια θέα προς την Οίτη και την Όρθρυ. Είναι γυναικεία μονή και ο Ναός έχει αναγερθεί δαπάναις του Καπετάν Ιωάννη Δυοβουνιώτη. Η Μονή έχει υποστεί πολλές καταστροφές, με τη μεγαλύτερη να καταγράφεται στα χρόνια του '21, όταν πυρπολήθηκε από τους Τούρκους. Τότε καταστράφηκαν τα πολύτιμα κειμήλια και η βιβλιοθήκη της. Η ονομασία της «Δαμάστα» μάλλον προήλθε από την πόλη Δαμασκό, απ' όπου, όπως κάποιοι πιστεύουν, ήρθε η Ιερά εικόνα της Παναγίας.

Από εδώ  ξεκίνησαν δυο διαδρομές, μια τρίωρη μέχρι το Ελευθεροχώρι  και μια πεντάωρη που θα κατέληγε στο χωριό Ανάβρα. Ξεκινήσαμε την πεντάωρη διαδρομή μας παίρνοντας το χωματόδρομο που ξεκινάει λίγο πριν φτάσουμε στο μοναστήρι αριστερά της ασφάλτου.  Στην αρχή  βαδίζουμε σε δασικό δρόμο που ανηφορίζει και  μετά μπαίνουμε σε μονοπάτι σε ελατοδάσος που μας φέρνει στο ξωκλήσι της Παλαιοπαναγιάς, σε υψόμετρο 1100 μέτρα, όπου υπάρχει και πηγή νερού.  Εδώ κάνουμε μια στάση για ξεκούραση  και στη συνέχεια κατηφορίζουμε παίρνοντας τα κόκκινα σημάδια. Το μονοπάτι κινείται μέσα σε πλούσια βλάστηση  με φυτά αειθαλή (πουρνάρια, φιλίκια, σχίνα, πικροδάφνες, κουμαριές, πεύκα και στα πιο ψηλά μέρη έλατα ) καθώς και φυλλοβόλα ( βελανιδιές με τα λίγα ξερά φύλλα τους την εποχή αυτή  να χρυσίζουν και πλατάνια μέσα στις  ρεματιές) , όλα περιτριγυρισμένα με  αναρριχώμενα αγράμπελη και κισσό. Στα ψηλότερα σημεία συναντήσαμε και κοπάδια από αγελάδες που έβοσκαν αμέριμνες στα λιβάδια και μας κοίταζαν περίεργα, καθώς περνούσαμε από κοντά τους. Χαμηλότερα περπατήσαμε  και στο μονοπάτι του Εφιάλτη που ακολουθώντας το ρέμα φθάνει στο χωριό των Θερμοπυλών. Ήταν η ίδια διαδρομή από όπου στη μάχη των Θερμοπυλών οι  Πέρσες οδηγούμενοι από τον Εφιάλτη έφτασαν στα νώτα των Ελλήνων και περικύκλωσαν το Λεωνίδα με τους τριακόσιους Σπαρτιάτες και Θεσπιείς. Φθάνοντας στο διάσελο πάνω από τις Θερμοπύλες με θέα το Μαλιακό και τις εκβολές του Σπερχειού ποταμού, αφήσαμε το μονοπάτι και πήραμε  το χωματόδρομο για την Ανάβρα. Περάσαμε το ποταμάκι που αυτή την περίοδο είχε λιγοστό νερό και μετά από αρκετή ώρα αντικρίσαμε το χωριό στα ανατολικά. Στο χωριό μας περίμενε  το πούλμαν με τους υπόλοιπους, που με τη σειρά τους επισκέφτηκαν το Γοργοπόταμο και τη Μενδενίτσα για γεύμα και έκαναν μικρούς περιπάτους στο όμορφο και γραφικότατο αυτό χωριουδάκι. Είχε πλέον βραδιάσει και όλοι μαζί κατευθυνθήκαμε στα Καμένα Βούρλα για την τελευταία μας στάση και για να τσιμπήσουν κάτι πρόχειρο οι ορειβάτες. Δυστυχώς δεν είχαμε χρόνο να πάμε στα ιαματικά λουτρά που είχαμε προγραμματίσει και υποσχεθήκαμε ότι θα το καταφέρουμε την επόμενη φορά που θα επισκεφτούμε ξανά την περιοχή. Ευχαριστημένοι από την όμορφη μέρα που περάσαμε στις 6.00 το βραδάκι  ξεκινήσαμε για την  επιστροφή μας.

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
•