Όπως συνηθίζουμε κάθε χρόνο, έτσι και για φέτος, για να γιορτάσουμε την «Πανευρωπαϊκή ημέρα πτηνών», που εορτάζεται την πρώτη Κυριακή του Οκτώβρη, προγραμματίσαμε εξόρμηση σε κάποιον υγροβιότοπο. Επιλέξαμε τον υγροβιότοπο της Στυμφαλίας και τη λίμνη Δόξα στον Φενεό στην ορεινή Κορινθία.

Ξεκινήσαμε λοιπόν την Κυριακή πρωί,  κατά τις 7:00, με δυο πούλμαν από τη Νίκαια και, αφού παραλάβαμε κάποιους φίλους μας από το μετρό Αιγάλεω, κατευθυνθήκαμε προς την Κόρινθο.  Αφού κάναμε  μια σύντομη στάση πριν το Κιάτο,  πήραμε τον δρόμο για την ορεινή Κορινθία και τελικά φτάσαμε στον προορισμό μας ,στη μυθική λίμνη της Στυμφαλίας.Γνωστή σε όλους μας από τη μυθολογία , όπου ο Ηρακλής κατάφερε να σκοτώσει τις Στυμφαλίδες όρνιθες, που κατέστρεφαν τα πάντα γύρω από την αρχαία πόλη Στύμφαλο. Σήμερα η λίμνη έχει αποξηρανθεί  κατά το μεγαλύτερο κομμάτι της και χρησιμοποιείται για καλλιέργεια, ενώ έχει απομείνει ένα μικρό μέρος της, που μαζί με τους καλαμιώνες δεν ξεπερνά τα 5 τετρ. χιλιόμετρα. Στην ευρύτερη λεκάνη της Στυμφαλίας με τους υπέροχους υδροβιότοπους  φιλοξενούνται πάνω από 100 είδη ορνιθοπανίδας, ορισμένα σπάνια και γι΄αυτό έχει  ενταχθεί, για την οικολογική της αξία, στο δίκτυο Natura 2000 και αποτελεί  τον νοτιότερο ορεινό υγροβιότοπο των Βαλκανίων. Πρώτος σταθμός της εκδρομής μας η επίσκεψη στο μοντέρνο “Μουσείο Περιβάλλοντος Στυμφαλίας”, που βρίσκεται σε μια πλαγιά πάνω από τη λίμνη, με πανοραμική θέα σε ολόκληρη τη λίμνη. Το μουσείο δημιουργήθηκε από το Πολιτιστικό Ίδρυμα Ομίλου τη Τράπεζας Πειραιώς και έχει οργανωθεί σε δυο ενότητες,  Η πρώτη ενότητα παρουσιάζει το περιβάλλον της περιοχής, την πανίδα και τη χλωρίδα της λίμνης και την ιστορία τους.

Η δεύτερη ενότητα περιλαμβάνει εκθέματα που σχετίζονται με παραδοσιακές, επαγγελματικές κυρίως δραστηριότητες της περιοχής, σε υποενότητες που αναπτύσσονται στη λίμνη, στον κάμπο και στο βουνό:α)κυνήγι και ψάρεμα

 β)αγροτικές καλλιέργειες (αμπέλια, σταφίδα, σιτηρά) και γ) κτηνοτροφία, μελισσοκομία και μεταφορές με υποζύγια. Φύγαμε ενθουσιασμένοι από το μουσείο και χωριστήκαμε σε τρεις ομάδες. Η πρώτη ομάδα έκανε μια τρίωρη πεζοπορία κοντά στη λίμνη. Ξεκίνησαν από το μουσείο και επισκέφτηκαν την ακρόπολη της αρχαίας πόλης Στύμφαλου , όπου οι ανασκαφές  έφεραν στο φως την αρχαία αγορά, στοές,τάφους και ίχνη του ναού της Πολιάδος Αθηνάς. Συνέχισαν στα ερείπια της Μονής Ζαρακά με τους εντυπωσιακούς της ογκόλιθους και  με κίονες που θυμίζουν εκείνους των γοτθικών ναών.Πρόκειται για οχυρωμένο μοναστηριακό συγκρότημα της εποχής της Φραγκοκρατίας (13ος αι.), που κτίστηκε από το τάγμα των Κιστερκιανών μοναχών  σε μια προσπάθεια προσηλυτισμού του ντόπιου πληθυσμού και του βυζαντινού κλήρου. Στη συνέχεια περπάτησαν μέχρι την Αγία Κυριακή και τελικά με το πούλμαν κατευθύνθηκαν στο όμορφο ορεινό χωριό, την Καστανιά. Η δεύτερη ομάδα με τους ορειβάτες έκανε μια πεντάωρη ανάβαση στον αυχένα της Καστανιάς (υψόμετρο 1200 μ.) που συνδέει το Γερόντιο όρος στα 1757 μ. με το Μαυροβούνι. Ξεκίνησαν από το κάτω μέρος της Καστανιάς και πεζοπόρησαν παράλληλα στο φαράγγι Κακαβούλα μέχρι το Κεφαλόβρυσο. Ύστερα έστριψαν αριστερά  στον αυχένα στα Τρίκορφα και από εκεί ανέβηκαν στο Γερόντιον  Όρος. Η ανάβαση στο Γερόντιο όρος δύσκολη, γιατί το μονοπάτι σχεδόν έχει κλείσει και  η ζέστη επίσης την ώρα αυτή πάρα πολλή. Στο βουνό αυτό αναφέρει ο περιηγητής Παυσανίας, τον 2ο αι. μ.χ., ότι είδε τον τάφο του βασιλιά της Αρκαδίας Αιπύτου, που πέθανε από το δάγκωμα ενός φιδιού, του σαπίτη, και τον έθαψαν εδώ με τιμές. Η θέα πάντως από ψηλά φανταστική! Γύρω μας πρόβαλλαν  τα βουνά της Κυλλήνης ( Μικρή και μεγάλη Ζήρια), ο Χελμός, η Ντουρντουβάνα, ο Ολίγυρτος, το Μαυροβούνι, ο Γραβιάς και στα πόδια μας ο ονειρικός κάμπος του Φενεού με τη λίμνη Δόξα στο βάθος. Εκεί στην τεχνητή λίμνη της Δόξας  κατευθύνθηκαν οι τουρίστες μας  και περπάτησαν στις όχθες της μέχρι το εκκλησάκι του Αγίου Φανουρίου  και στη συνέχεια επέστρεψαν στην Καστανιά. Η Καστανιά είναι ένα χωριό περιτριγυρισμένο με έλατα ,καστανιές και καρυδιές, όμορφα σπίτια και  έχει τουρισμό όλο τον χρόνο ιδίως τον χειμώνα με τα χιόνια. Η επιστροφή μας από το Γερόντιο  μας έφερε στις ταβέρνες με τη συγκλονιστική αλπική θέα προς τις πλαγιές του Ολίγυρτου και του Μαυροβουνίου . Τα νόστιμα πιάτα, με πρώτο το σουβλιστό γουρουνόπουλο, που το τιμήσαμε δεόντως, η πίτα με γέμιση από πικάντικα χόρτα, η φασολάδα με βανίλιες, τα μαυρομάτικα φασόλια από τον Φενεό, το κοκκινιστό μοσχαράκι με τριμμένο μανούρι και ο κόκορας με χυλοπίτες είναι μερικά από τα σπεσιαλιτέ της περιοχής.

Ευχαριστημένοι  από τις ομορφιές της φύσης υποσχεθήκαμε να ξανάρθουμε στην περιοχή και να την ξαναδούμε, αλλά αυτή τη φορά χιονισμένη....

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
•