Μαίναλο, Καρδαράς, Αλωνίσταινα

Την  Κυριακή το πρωί , 25 Νοεμβρίου 2018, κάναμε μια όμορφη πεζοπορία  στο αγαπημένο μας βουνό, το Μαίναλο στην  Αρκαδία. Εδώ στην περιοχή αυτή, κατά τη μυθολογία, ο πρώτος βασιλιάς της , ο Αρκάς, γιος του Δία και της Καλλιστώς, δίδαξε στους κατοίκους της περιοχής – που αργότερα ονομάστηκαν Αρκάδες προς τιμή του – πώς να φτιάχνουν ψωμί και να γνέθουν μαλλί.  Ήταν η χώρα όπου στη μυθολογία γεννήθηκε η μουσική με την ανακάλυψη του αυλού από τον θεό Πάνα και που αργότερα κατά την Αναγέννηση ύμνησαν οι κυριότεροι ποιητές και λογοτέχνες στα «Βουκολικά» έργα τους. Η Αρκαδία είναι η χώρα που έγινε διεθνές σύμβολο ως ένα φυσικό τοπίο όπου επικρατεί η γαλήνη, η απλότητα και η ευτυχία. Εδώ οι Αρκάδες ποιμένες ζούσαν μια υπέροχη ζωή μέσα στη φύση, κάτι που όλοι μας ονειρευόμαστε.

Να σταθώ στον πίνακα του Νίκολας Πουσέν, «Οι ποιµένες της Αρκαδίας» (1647), που βρίσκεται στο Μουσείο του Λούβρου με την επιγραφή πάνω του ET IN ARCADIA EGO,   «Και εγώ στην Αρκαδία» έζησα, εννοείται. Σε αυτά  τα ειδυλλιακά τοπία με τα ελατοσκέπαστα βουνά, τα οροπέδια, τα φαράγγια, τα ποτάµια που συνοδεύονται με τον ήχο από τα κελαηδίσματα των πουλιών  και τα απομακρυσμένα κουδουνίσματα  των κοπαδιών,  σαν μια πανάρχαια μουσική από τον ήχο της καλαμένιας φλογέρας του τραγοπόδαρου θεού Πάνα περπατήσαμε για μια ακόμη φορά.

Περισσότερα: Μαίναλο, Καρδαράς, Αλωνίσταινα

Εκδρομή στον Παρνασσό

Την Κυριακή, 11 Νοεμβρίου 2018, περπατήσαμε στα όμορφα μονοπάτια του Παρνασσού ,  το  βουνό με το ξακουστό μαντείο των Δελφών αφιερωμένο στον θεό του φωτός Απόλλωνα, το χιονοδρομικό κέντρο  και τον Εθνικό Δρυμό με την πλούσια χλωρίδα και πανίδα του.  Ξεκινήσαμε από τη Νίκαια  και, αφού πήραμε αρκετούς φίλους μας από το μετρό Αιγάλεω, κατευθυνθήκαμε προς την Εθνική Αθηνών-Λαμίας. Κάναμε μια μικρή στάση στο OLYMPUS PLAZA και στη συνέχεια πήραμε το δρόμο για Λειβαδιά. Πριν τη Λειβαδιά στρίψαμε δεξιά, περάσαμε το χαρακτηριστικό λιοντάρι της Χαιρώνειας , την Κάτω Τιθορέα και φτάσαμε στην Αμφίκλεια (Δαδί), που η ονομασία της στα αρχαία σημαίνει  , περίφημο,  επιφανή και δοξασμένη πόλη. Κατά τους Βυζαντινούς χρόνους ονομάστηκε Δαδίον.

Η Αμφίκλεια σήμερα είναι ένας παραδοσιακός οικισμός, λόγω της αρχιτεκτονικής των παραδοσιακών της κτιρίων, με σοκάκια και  πέτρινες βρύσες. Κάθε παραδοσιακή κατοικία στην Αμφίκλεια έχει τζάκι, αυλή, φούρνο και κήπο. Η Αμφίκλεια είναι χτισμένη αμφιθεατρικά βλέποντας στον κάμπο. Έτσι οι είσοδοι των σπιτιών βρίσκονται προς την πλευρά του βουνού και λόγω της κλίσης, μπαίνει κανείς πρώτα στον τελευταίο όροφο. Ψηλά φαίνονταν οι χιονισμένες συνήθως κορφές του Παρνασσού , με τις πιο ψηλές τη Λιάκουρα στα 2.457 μ., και τον  Γεροντόβραχο στα 2.367 μ. και ανάμεσά τους πολλές χαμηλότερες.

Περισσότερα: Εκδρομή στον Παρνασσό

Φαράγγι Αγάλης, κορυφή Δίρφυς

Ξεκινήσαμε από τη Νίκαια το πρωί της Κυριακής και, αφού παραλάβαμε αρκετούς φίλους και από τον σταθμό του μετρό στο Αιγάλεω, κατευθυνθήκαμε προς τη Χαλκίδα. Στη Ν. Αρτάκη κάναμε την πρώτη στάση μας  για καφέ και ξεκούραση.

Φύγαμε έπειτα για το χωριό  Άγιος Αθανάσιος και συνεχίσαμε για Γλυφάδα που βρίσκεται βορειότερα από την παραλία της Χιλιαδούς. Φτάνοντας στο διάσελο της Γλυφάδας κοντά στο καταφύγιο της Αγάλης ξεκίνησαν οι δυο διαδρομές μας.

Περισσότερα: Φαράγγι Αγάλης, κορυφή Δίρφυς

Τριήμερο σε Φθιώτιδα και Ευρυτανία

Παρασκευή πρωί  ξεκινήσαμε από τη Νίκαια, και, αφού πήραμε πολλούς φίλους από το μετρό του Αιγάλεω, κατευθυνθήκαμε προς την Εθνική οδό Αθηνών –Λαμίας. Μια μικρή στάση πριν τη Λαμία και συνεχίσαμε για τη Μακρακώμη. Εδώ κάναμε μια 3ωρη πεζοπορία στο πλατανόδασος του Σπερχειού ποταμού.

Περισσότερα: Τριήμερο σε Φθιώτιδα και Ευρυτανία

Ζήρια, Κοιλάδα Φλαμπουρίτσας, Τρίκαλα Κορινθίας

Το Σάββατο, 13 Οκτωβρίου κάναμε μια εκδρομή στο οροπέδιο της Ζήριας και στην όμορφη κοιλάδα της Φλαμπουρίτσας.

Μετά από μια σύντομη στάση κοντά στο Κιάτο, κατευθυνθήκαμε προς το Ξυλόκαστρο και από εκεί αρχίσαμε να ανεβαίνουμε στην Ορεινή Κορινθία. Περάσαμε  τα Άνω Τρίκαλα Κορινθίας και φτάσαμε στο οροπέδιο της Ζήρειας. Στο πάρκινγκ του χιονοδρομικού κέντρου ετοιμαστήκαμε για την πεζοπορία μας, πήραμε τα μπατόν μας  και ξεκινήσαμε όλοι μαζί ακολουθώντας το μονοπάτι που κατεβαίνει στην κοιλάδα της Φλαμπουρίτσας. Ευτυχώς η πυκνή ομίχλη που επικρατούσε  στο ξεκίνημα της πορείας μας αργότερα άρχισε σιγά σιγά να διαλύεται και να μας αποκαλύπτεται το υπέροχο τοπίο της Ζήριας. 

Περισσότερα: Ζήρια, Κοιλάδα Φλαμπουρίτσας, Τρίκαλα Κορινθίας