Ανάβαση στη Γκιώνα

Λεπτομέρειες

Τελευταία ενημέρωση : 15 Νοεμβρίου 2015 15 Νοεμβρίου 2015

Στις 7:15 το πρωί του  Σαββάτου 17 Οκτωβρίου ξεκινήσαμε με ένα πούλμαν σχεδόν γεμάτο για τη Γκιώνα, αφού πρώτα περάσαμε από το μετρό του Αιγάλεω, απ΄ όπου πήραμε αρκετούς φίλους. Κάναμε μια μικρή  στάση στο 90ό χλμ. της Εθνικής Αθηνών – Λαμίας και στη συνέχεια κατευθυνθήκαμε προς Λαμία. Λίγο πριν τη Λαμία πήραμε τη παλιά Εθνική για Μπράλλο, περάσαμε έξω από τη Γραβιά  με το ιστορικό της χάνι και από μακριά είδαμε την  πανέμορφη Βάργιανη σκαρφαλωμένη στις πλαγιές του Παρνασσού. Φτάνοντας στους πρόποδες της Γκιώνας  μια πινακίδα μας δείχνει  το μοναδικό μεταλλευτικό πάρκο της χώρας μας, το Vagonetto. Στο πάρκο αυτό ακολουθεί κανείς τα χνάρια των μεταλλωρύχων, με  τρενάκι, μέσα στις υπόγειες στοές με τα κοιτάσματα του βωξίτη.

 Όπου και να κοιτάξεις, αντικρίζεις σωρούς από χώματα από τα μεταλλεία βωξίτη , από όπου παίρνουμε το αλουμίνιο. Σε λίγη  ώρα φτάσαμε στο χωριό Βίνιανη Φωκίδας που βρίσκεται σε υψόμετρο 500μ. Από εδώ ξεκινάει το διεθνές ορειβατικό μονοπάτι Ε4 που διασχίζει το φαράγγι της Ρεκκάς, περνάει από το καταφύγιο του  Π.Ο.Α. και φτάνει μέχρι την κορυφή της Γκιώνας, στην πυραμίδα(2.510 μ.).

Περισσότερα: Ανάβαση στη Γκιώνα

Αροάνειος ποταμός, Σπήλαια Λιμνών, Πλανητέρο

Λεπτομέρειες

Τελευταία ενημέρωση : 10 Νοεμβρίου 2015 10 Νοεμβρίου 2015

Tο Σάββατο 10 Οκτώβριου  ξεκινήσαμε με 2 πούλμαν στις 7 από τη Νίκαια με όχι και τόσο καλό καιρό, αλλά με την αισιοδοξία ότι το ψιλόβροχο που αναμέναμε να πέσει δε θα μπορούσε να μας χαλάσει το ταξίδι στον Αροάνειο καθώς και την ορειβασία στον ελατοσκέπαστο Χελμό.

Κάναμε μια μισάωρη στάση, ως συνήθως στο Αρτεμίσιο, για καφέ, σνακ και τουαλέτα, περάσαμε από τον Κάψα, το ονομαστό Λεβίδι και, έχοντας συντροφιά τον Τράγο ποταμό ανηφορίσαμε ως τα Κρινόφυτα. Εδώ κατέβηκαν οι 36 συνολικά πεζοπόροι, εφοδιάστηκαν με τα απαραίτητα, γκέτες, αδιάβροχα, μποτάκια, ομπρέλες και πήραν το δρόμο πλάι-πλάι στον Αροάνειο ποταμό, με τελικό προορισμό το μαγευτικό Πλανητέρο.

Περισσότερα: Αροάνειος ποταμός, Σπήλαια Λιμνών, Πλανητέρο

Υγροβιότοπος Κοτυχίου, Δάσος Στροφυλιάς και Φολόης

Λεπτομέρειες

Τελευταία ενημέρωση : 08 Νοεμβρίου 2015 08 Νοεμβρίου 2015

Όπως συνηθίζουμε κάθε χρόνο έτσι και  για φέτος για να γιορτάσουμε την «Παγκόσμια  ημέρα  πτηνών», που εορτάζεται την πρώτη Κυριακή του Οκτώβρη, προγραμματίσαμε  εξόρμηση σε κάποιον υγροβιότοπο. Επιλέξαμε τον υγροβιότοπο της Στροφυλιάς, στη λιμνοθάλασσα του Κοτυχίου και αποφασίσαμε να περάσουμε  ένα όμορφο Σαββατοκύριακο στη Δυτική Πελοπόννησο. Ξεκινήσαμε λοιπόν το Σάββατο 3 Οκτωβρίου, πρωί  κατά τις 7:30 από τη Νίκαια και αφού παραλάβαμε  κάποιους  φίλους μας από το μετρό Αιγάλεω κατευθυνθήκαμε προς την Κόρινθο.  Αφού κάναμε  μια σύντομη στάση στο Κιάτο  φύγαμε για Πάτρα, αφήσαμε δεξιά μας τη γέφυρα Ρίου-Αντιρρίου, παρακάμψαμε την Πάτρα και τελικά φτάσαμε  στον προορισμό μας ,στη λιμνοθάλασσα Κοτυχίου. Εδώ στο παρατηρητήριο πουλιών ξεναγηθήκαμε και με τα κιάλια παρατηρήσαμε τα πουλιά που αυτόν τον καιρό βρισκόντουσαν  στη λιμνοθάλασσα.

Περισσότερα: Υγροβιότοπος Κοτυχίου, Δάσος Στροφυλιάς και Φολόης

Διήμερο στη Σκύρο

Λεπτομέρειες

Τελευταία ενημέρωση : 08 Νοεμβρίου 2015 08 Νοεμβρίου 2015

Ξεκινήσαμε με 2 πούλμαν από τη Νίκαια στις 6 το πρωί του Σαββάτου και κατευθυνθήκαμε προς Χαλκίδα, αφού στο μεταξύ παραλάβαμε πολλούς φίλους από το μετρό του Αιγάλεω και άλλες στάσεις.

Σταματήσαμε για μισή ώρα στην παραλιακή Αμάρυνθο ή Βάθεια, «μισοκοιμισμένη» ακόμα,  για καφεδάκι, κάποιο σνακ και … άλλες ανάγκες μας και συνεχίσαμε ως την Κύμη, όπου φτάσαμε κατά τις 9:30,

Πήραμε το φέρρυ για τη Σκύρο, το νησί που έχει συνδέσει το όνομά του με 4 ήρωες της μυθολογίας, τον Αχιλλέα και το γιο του Νεοπτόλεμο, το Θησέα και το βασιλιά Λυκομήδη. Σε μιάμιση περίπου ώρα ακούγαμε το γνωστό « Τάδε έφη Ζαρατούστρα», με το οποίο το μπαρ « Κάβος » υποδέχεται πάντα το πλοίο που φτάνει από την Κύμη στο λιμάνι της Λιναριάς. Επιβιβαστήκαμε στα πούλμαν και σε λίγη ώρα βρισκόμαστε πάνω στη Χώρα ή Χωριό, την πρωτεύουσα της Σκύρου. Πήραμε τον κεντρικό λιθόστρωτο δρόμο, τη « μεγάλη στράτα », με τα μικρά και χαριτωμένα καταστήματα, τα ταβερνάκια και τα χαρακτηριστικά κατάλευκα σπιτάκια σε κυκλαδίτικο στιλ και σε ένα τέταρτο φτάσαμε στην άλλη άκρη του οικισμού, απ΄όπου η θέα προς το Μαγαζιά ( κάποτε, στα χρόνια των Ενετών υπήρχαν εδώ μαγαζιά πράγματι, αποθήκες μπαρουτιού για την ακρίβεια ), το Μώλο και ως πέρα τα Πουριά και το νησάκι του Αγ.Ερμολάου ήταν πανέμορφη και πανοραμική.

Περισσότερα: Διήμερο στη Σκύρο