×

Προειδοποίηση

JFolder: :files: Η διαδρομή δεν καταλήγει σε φάκελο. Διαδρομή: [ROOT]/images/stories/galleries/2014/ekdromi26-27.7.14
JFolder: :files: Η διαδρομή δεν καταλήγει σε φάκελο. Διαδρομή: [ROOT]/images/stories/galleries/2014/ekdromi15.6.14
×

Σημείωση

There was a problem rendering your image gallery. Please make sure that the folder you are using in the Simple Image Gallery plugin tags exists and contains valid image files. The plugin could not locate the folder:

Εκδρομή στη Σύρο

 1η ημέρα (5.9.2014) Αναχωρήσαμε από τον Πειραιά για Σύρο στις 7:30 το πρωί και φτάσαμε στην Ερμούπολη στις 11:30.

Η Ερμούπολη ιδρύθηκε στα χρόνια της Ελληνικής επανάστασης, μετά από την καταστροφή της Χίου, από νησιώτες πρόσφυγες που την ονόμασαν έτσι προς τιμή του Ερμή, του αρχαίου Έλληνα θεού προστάτη του εμπορίου. Χάρη στην κομβική θέση της Σύρου στο κέντρο των Κυκλάδων και το μεγάλο φυσικό της λιμάνι, η Ερμούπολη αναδείχθηκε γρήγορα σε σπουδαίο βιομηχανικό, εμπορικό και ναυτιλιακό κέντρο. Υπήρξε ένα από τα σπουδαιότερα εμπορικά λιμάνια της Ανατολικής Μεσογείου όλο το 19ο αι. Δημιουργήθηκε έτσι μια ισχυρή αστική τάξη, εφάμιλλη εκείνων των ευρωπαϊκών πόλεων.

Στην όμορφη και αριστοκρατική πρωτεύουσα του νησιού, την Ερμούπολη, επισκεφτήκαμε το Αρχαιολογικό Μουσείο (δίπλα στο Δημαρχείο). Η πιο ενδιαφέρουσα συλλογή εδώ είναι αυτή των Πρωτοκυκλαδικών ευρημάτων από τη Χαλανδριανή και το Καστρί, στα βορειοδυτικά της Σύρου. Ξεχωριστή θέση κατέχει επίσης το αιγυπτιακό αγαλμάτιο του ιερέα Ανχάπις από μαύρο γρανίτη, του 730 π.Χ.

Περισσότερα: Εκδρομή στη Σύρο

Εκδρομή στο Αγκίστρι

Την Κυριακή 24 Αυγούστου 2014 πραγματοποιήσαμε μια εκδρομή στο Αγγίστρι της Αίγινας. Βρεθήκαμε όλοι μαζί  στο λιμάνι του Πειραιά  και στις 9.00  επιβιβαστήκαμε στο πλοίο. Σε μια ώρα και δέκα λεπτά βρισκόμαστε κιόλας στην Αίγινα και σε τρία τέταρτα από εκεί φτάσαμε στο Αγκίστρι, στη Σκάλα στο πρώτο λιμάνι του νησιού. Στο καινούργιο λιμάνι στο Μεγαλοχώρι προσεγγίζουν κυρίως τα ιπτάμενα δελφίνια.

Περισσότερα: Εκδρομή στο Αγκίστρι

Εξαήμερες διακοπές στον Κίσσαβο

 Για πρώτη φορά επιχειρήσαμε διαμονή σε κάμπινγκ με σκηνές , στην παραλία  Αγιόκαμπου, στο κάμπινγκ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑ. Μια ομάδα 20 ατόμων, μέλη του Φυσιολάτρη, ξεκινήσαμε με τα αυτοκίνητά μας φορτωμένα με τα πράγματα που θα χρησιμοποιήσουμε στο κάμπινγκ και το απογευματάκι φτάσαμε στους πρόποδες του Κίσαβου, στον Αγιόκαμπο. Στο κάμπινγκ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑ  στήσαμε τις σκηνές μας κάτω από τα πλατάνια και τις λεύκες. Τη δεύτερη ημέρα οργανώσαμε πεζοπορία στο πανέμορφο φαράγγι της Μελίβοιας, πάνω από τη Βελίκα . Περπατήσαμε ,8 χιλιόμετρα, δίπλα στο ποταμάκι  μέσα σε δάσος  από πλατάνια, καρυδιές και τεράστιες καστανιές .Στο δρόμο μας συναντήσαμε πολλά ξύλινα γεφυράκια και σε πολλά σημεία της διαδρομής παγκάκια, ξύλινα τραπεζάκια και βρύση με νερό.

Περισσότερα: Εξαήμερες διακοπές στον Κίσσαβο

Ανάβαση στον Όλυμπο

Το όνειρο κάθε ορειβάτη είναι η ανάβαση, έστω και μια φορά, στον ξακουσμένο Όλυμπο, το ιερό βουνό των αρχαίων Ελλήνων, όπου κατοικούσαν οι Δώδεκα Θεοί τους. Είναι τέτοια η εμπειρία, η δύναμη  και η ενέργεια που αποκομίζεις που σε κάνει κάθε χρόνο να επιδιώκεις την ανάβαση στο βουνό αυτό. Έτσι λοιπόν και φέτος, από 1 έως 4 Αυγούστου και για 5η συνεχή χρονιά, ο «Φυσιολάτρης» με 35 άτομα πραγματοποίησε με επιτυχία αυτή την εξόρμηση.

Περισσότερα: Ανάβαση στον Όλυμπο

Διήμερο στην Επίδαυρο

Διήμερη εκδρομή στην Επίδαυρο, 26 – 27 Ιουλίου

Ξεκινήσαμε με ένα πούλμαν και δύο  Ι.Χ. από τη Νίκαια στις 7:15 και από το Αιγάλεω 7:30 το πρωί του Σαββάτου, 57 άτομα συνολικά και μετά από μια στάση στον Ισθμό σταματήσαμε για μια σύντομη επίσκεψη στη μονή Αγνούντος, του 11ου αι., πάνω στο δρόμο Κορίνθου – Επιδαύρου.

Εκείνη την ώρα μάλιστα είχε μόλις τελειώσει κάποιο μνημόσυνο και κεραστήκαμε κόλλυβα και κουλουράκια, εκτός από το παραδοσιακό κέρασμα, το λουκουμάκι του μοναστηριού. Εντυπωσιάζει η μονή εξωτερικά, μια και περικλείεται από ψηλό πέτρινο τείχος, με τον ένα  από τους 4 πύργους του να σώζεται μέχρι σήμερα σε καλή κατάσταση. Το καθολικό της μονής, αφιερωμένο στην Κοίμηση της Θεοτόκου, είναι μονόκλιτη βασιλική και  διαθέτει τρούλο ύψους 17 μ. και καταπληκτικές τοιχογραφίες. Το τέμπλο μετράει 300 χρόνια ζωής.

Συνεχίσαμε προς τη διασταύρωση απ΄όπου θα ξεκινούσε η πεζοπορία προς την Παναγιά την Πολεμάρχα (περί το 1400 μ.Χ.), χτισμένη σε έναν κατάφυτο όρμο. Διαθέτει το χαρακτηριστικό ότι στο εσωτερικό της έχουν εντοιχιστεί πήλινα αγγεία για καλύτερη ακουστική. Οι πεζοπόροι, αφού την επισκέφτηκαν, συνέχισαν ως την Παλαιά ( Αρχαία ) Επίδαυρο, περνώντας από πευκόφυτη περιοχή, σε ένα μικρό μέρος της διαδρομής τους.

Οι  “ τουρίστες ” ανέβηκαν πρώτα ως τη Νέα Επίδαυρο, όπου επισκέφτηκαν, περνώντας μέσα από αυλές σπιτιών, το βυζαντινό κάστρο με το ναό του Αγ. Ιωάννη Θεολόγου στην κορφή, την πλατεία της Α΄Εθνοσυνέλευσης με το ομώνυμο μνημείο, το μνημείο των πεσόντων και τα δύο σχολεία που έγιναν με χρηματοδότηση του Ανδρέα Συγγρού. Εδώ, στην Πιάδα, όπως λεγόταν τότε το χωριό, συγκεντρώθηκαν το Δεκέμβριο του 1821  59 αντιπρόσωπο από τις περισσότερες επαναστατημένες περιοχές της Ελλάδας και μέχρι τις 16 Ιανουαρίου του 1822 είχαν ψηφίσει το προσωρινό πολίτευμα της Ελλάδος, που όριζε μάλιστα ως σημαία τη γαλανόλευκη.

Σειρά είχε έπειτα η επίσκεψη στην Παλαιά - Αρχαία Επίδαυρο. Όσοι ήθελαν ακολούθησαν ως το μικρό αρχαίο θέατρο στη χερσόνησο Νησί. Χτίστηκε τον 4ο αι. π.Χ., λίγο νωρίτερα από το θέατρο του Ασκληπιείου, και ήταν αφιερωμένο στο Διόνυσο. Χαρακτηριστικό του οι επιγραφές στα εδώλιά του, οι οποίες έδωσαν σε αυτό και την ονομασία “ λαλούν θέατρο”. Σήμερα γίνονται διάφορες εκδηλώσεις εκεί και μάλιστα την ίδια εκείνη μέρα θα παιζόταν “Το μανιφέστο του πολέμου”, της Ρούλας Πατεράκη. Απέναντι μυκηναϊκοί θολωτοί τάφοι και νεότερες ανασκαφές, που φέρνουν στο φως ευρήματα από διάφορες εποχές κατοίκησης στο λόφο και κοντά στο λιμάνι. Στην κορφή του λόφου βρήκαμε ερείπια του αρχαίου τείχους και την Παναγίτσα του Νησιού καθώς και άλλες ανασκαφές.

Άλλοι έμειναν για μπάνιο στη μικρή ακτή κάτω από το θέατρο ή στο βόρειο λιμάνι. Κάποιοι επίσης αναζήτησαν τη δροσιά στις καφετέριες κάτω από τον ίσκιο των δέντρων.

Όταν έφτασαν και οι πεζοπόροι μας, φύγαμε για το ξενοδοχείο στο Δρέπανο, όπου πήγαμε απευθείας για φαγητό. Τακτοποιηθήκαμε στα δωμάτιά μας και άλλοι πήγαν αμέσως μετά για  ξεκούραση, ενώ μερικοί κατέβηκαν στην παραλία, αφού έβαλαν το μαγιό τους. Το απογευματινό μπάνιο μας δρόσισε αρκετά, μια και η μέρα ήταν πολύ ζεστή.

Στις 7:15 το βραδάκι φύγαμε για Λυγουριό - Επίδαυρο, όπου παρακολουθήσαμε το έργο του Ευριπίδη  “ Ιππόλυτος ”, σε σκηνοθεσία Λυδίας Κονιόρδου, από το Εθνικό Θέατρο. Φαντασμαγορική η παράσταση με πολλή κίνηση και εντυπωσιακή ζωντανή μουσική, κάποιες καλές ερμηνείες, κάποιες όχι επαρκείς, πολλά τα μηνύματα του έργου.

Καλή η πνευματική τροφή, αλλά μετά από τόσες ώρες χρειαζόταν και λίγη ... πραγματική τροφή. Γι΄ αυτό, αφού καταφέραμε να ξεμπερδέψουμε από την κίνηση στους δρόμους, φτάσαμε στο Ναύπλιο, όπου παραμείναμε για μια περίπου ώρα, για ένα σουβλάκι, ένα ποτό, ένα παγωτάκι ή ό,τι ο καθένας επιθυμούσε. Φανταχτερό και πάντα ωραίο το Ναύπλιο και το βράδυ, με αρκετή βουή σε μερικές γωνιές του, εκεί που βρίσκονταν τα μπαράκια, κυρίως. Φύγαμε ικανοποιημένοι και από αυτή την επίσκεψη και φτάσαμε κατά τις 2 στο ξενοδοχείο μας. Αργά -ευτυχώς- θα ξυπνούσαμε το πρωί για νέες εξορμήσεις.

Κυριακή πρωί και μετά το πρωινό μας ( και μπάνιο στη θάλασσα για κάποιους ) αναχωρήσαμε για την παραλία Λάζες, απ΄όπου θα ξεκινούσε η πεζοπορία. Σταματήσαμε δίπλα στο εκκλησάκι του Αϊ-Γιάννη και ετοιμαστήκαμε για τη σύντομη διαδρομή ως το σπήλαιο Φράγχθι, ενώ όσοι δε θα πεζοπορούσαν έφυγαν με το πούλμαν για την παραλία Λεπίτσα, νότια της Κοιλάδας.

Όμορφη η πορεία μας, με το “ ιδιωτικό ” νησάκι Κορωνίδα στα δεξιά μας και τη θάλασσα πάντα συντροφιά. Σε 20 περίπου λεπτά βρισκόμαστε στην είσοδο ενός από τα σημαντικότερα σπήλαια της Ευρώπης και σίγουρα της ανατολικής Μεσογείου. Κατοικήθηκε από τον άνθρωπο του Νεάντερνταλ αλλά και από το σοφό άνθρωπο στη συνέχεια. Οι μέχρι τώρα ανασκαφές έχουν δώσει σημαντικά ευρήματα, ανάμεσα στα οποία φυσικά ξεχωρίζει ο αρχαιότερος πλήρης ανθρώπινος σκελετός, που έζησε 10.000 – 8.000 χρόνια πριν, που εκτίθεται στο Μουσείο του Ναυπλίου. Εκεί βρίσκονται επίσης πλήθος εργαλείων, αγγεία, κοσμήματα, καθώς και υπολείμματα τροφών. Αφού ξεναγηθήκαμε στο χώρο, μερικοί αναρριχήθηκαν ως τη λίμνη του σπηλαίου και, αφού κατέβηκαν, επιστρέψαμε όλοι μαζί πίσω στην παραλία Λάζες, όπου μας περίμενε το πούλμαν. Καθ΄οδόν παραλάβαμε και τους πεζοπόρους, που έκαναν τη διαδρομή από τη νότια πλευρά του σπηλαίου ως την Κοιλάδα.

Στη μικρή και χαριτωμένη παραλία Λεπίτσα μείναμε για ένα μπάνιο μόνο και έπειτα πήγαμε για φαγητό στο παραθαλάσσιο χωριό Κοιλάδα, ένα ήσυχο ψαροχώρι, το οποίο μάλιστα πρόσφερε ωραία θέα προς την είσοδο του σπηλαίου απέναντι και διαγώνια.  Το δροσερό αεράκι που φυσούσε μας επέτρεψε να ευχαριστηθούμε το φαγητό μας σε κάποια ψαροταβέρνα δίπλα σχεδόν στη θάλασσα, μια και η μέρα ήταν αρκετά ζεστή.

Κατά τις 5 φύγαμε για Νίκαια, αφού κάναμε μια στάση στα Λουτρά της Ωραίας Ελένης για καφεδάκι, γαλακτομπούρεκο και ξεμούδιασμα. Ήμασταν πίσω στις 9 περίπου, ικανοποιημένοι που και φέτος καταφέραμε να κάνουμε το “ τάμα ” μας, να βρεθούμε δηλαδή  για λίγο στον ιερό χώρο παρακολουθώντας την παράσταση που επιλέξαμε στο θέατρο του Ασκληπιείου!

{gallery}2014/ekdromi26-27.7.14{/gallery}